Zofia Charlotta Hanowerska

Zofia Charlotta Hanowerska

Królowa Prus
Okres	od 1701 do 1705
Jako żona	Fryderyk I Pruski
Następczyni	Zofia Dorota Hanowerska
Dane biograficzne
Dynastia	hanowerska
Data i miejsce urodzenia	30 października 1668 Bad Iburg
Data i miejsce śmierci	1 lutego 1705 Hanower
Ojciec	Ernest August
Matka	Zofia Dorota Wittelsbach
Mąż	Fryderyk I Pruski
Dzieci	Fryderyk August Fryderyk Wilhelm I Hohenzollern

Zofia Charlotta Hanowerska (ur. 30 października 1668 w zamku Iburg, Bad Iburg; zm. 1 lutego 1705 w Hanowerze) – królowa Prus, elektorowa Brandenburgii.

Zofia Charlotta była jedyną córką Ernesta Augusta, elektora Hanoweru, i jego żony, Zofii Wittelsbach. Jej starszy brat Jerzy Ludwik został królem Wielkiej Brytanii w 1714, jako król Jerzy I. Mówiło się, iż Zofia Charlotta mogłaby poślubić owdowiałego Ludwika XIV.

8 października 1684 roku wyszła za mąż za Fryderyka I Hohenzollerna i 1701 otrzymała tytuł królowej Prus. Małżeństwo Zofii nie było zbytnio szczęśliwe. Królowa dała mężowi co najmniej dwóch synów, z których tylko jeden dożył wieku dorosłego:

• Fryderyk August (1685–1686)
• Fryderyk Wilhelm (1688–1740), przyszły król

Zofia Charlotta jest głównie znana poprzez swoją przyjaźń i korespondencje z Gottfriedem Wilhelmem Leibnizem, którego stała się zdeklarowaną uczennicą. Leibniz był przyjacielem i guwernerem jej matki. Królowa Prus mówiła płynnie po francusku, angielsku i włosku.

Zofia Charlotta zmarła na zapalenie płuc 1 lutego 1705 roku. Na jej cześć letni pałac Lietzenburg w dotychczasowej wsi Lietzow nazwano pałacem Charlottenburg.