Zrenjanin
 Ratusz | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Prowincja autonomiczna | |||||
| Okręg | |||||
| Miasto | |||||
| Burmistrz |
Čedomir Janjić | ||||
| Powierzchnia |
1324 km² | ||||
| Wysokość |
76 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
(+381) 023 | ||||
| Kod pocztowy |
23000 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
ZR | ||||
Położenie na mapie Wojwodiny  | |||||
Położenie na mapie Serbii  | |||||
 45°23′N 20°22′E/45,383333 20,366667 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Zrenjanin (cyr. Зрењанин, hist. Veliki Bečkerek – Велики Бечкерек, w latach 1935–1946 Petrovgrad – Петровград, węg. Nagybecskerek) – miasto w północno-wschodniej Serbii, w Wojwodinie, stolica okręgu środkowobanackiego, siedziba miasta Zrenjanin. W 2011 roku liczyło 76 511 mieszkańców[1].
Zrenjanin słynie z letniego pałacu Marii Antoniny, który można podziwiać na znajdującym się w centrum miasta rynku.
Nazwa miasta pochodzi od nazwiska Žarko Zrenjanina.
W mieście znajduje się cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny. Zrenjanin jest również siedzibą rzymskokatolickiej diecezji, skupiającej przeważnie wiernych narodowości węgierskiej.
Wydział Techniczny im. Michajla Pupina Uniwersytetu w Nowym Sadzie znajduje się w Zrenjaninie.
W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, maszynowy, stoczniowy, włókienniczy, chemiczny, ceramiczny, skórzany oraz meblarski[2].
Przypisy
- 1 2 Popis stanovništva, domaćinstava i stanova 2011. u Republici Srbiji. Republički zavod za statistiku. [dostęp 2019-08-12]. (serb.).
- ↑ Zrenjanin, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-04-25].
Linki zewnętrzne
- Strona internetowa miasta (serb. • ang.)