17 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie |
1957 |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |

17 dywizjon artylerii przeciwpancernej (17 dappanc) – pododdział artylerii przeciwpancernej ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Dywizjon został sformowany w 1945 roku, w garnizonie Bydgoszcz, w składzie 14 Dywizji Piechoty. W połowie 1946 roku dyslokowany został do garnizonu Siedlce. Wiosną 1949 roku przeniesiono dywizję na Pomorze Zachodnie, a dywizjon dyslokowano w garnizonie Szczecinek[4] (Choszczno[5]). W 1955 roku jednostka została przeniesiona do Stargardu Szczecińskiego, a dwa lata później rozformowana.
Struktura organizacyjna
- pluton dowodzenia
- trzy baterie armat przeciwpancernych
- dwa plutony ogniowe po 2 działony
Razem według etatu 2/79 w 1948: 164 żołnierzy i 12 armat 76 mm ZiS-3
Przypisy
- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
- ↑ Wojtaszak i Kozłowski 2001 ↓, s. 161.
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.