326 Dywizja Lotnictwa Bombowego

326 Dywizja Lotnictwa Bombowego

326-я тяжёлая бомбардировочная авиационная

Historia
Państwo	ZSRR → Rosja
Sformowanie	1943
Nazwa wyróżniająca	Tarnopolska
Organizacja
Dyslokacja	Baza „Ukrainka” (okolice Biełogorska)
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lotnicze
Podległość	37 Armia Lotnictwa Dalekiego Zasięgu
Odznaczenia

326 Ciężka Tarnopolska Dywizja Lotnictwa Bombowego odznaczona Orderem Kutuzowa (ros. 326-я тяжёлая бомбардировочная авиационная Тарнопольская ордена Кутузова дивизия) – związek taktyczny Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.

Wchodziła w skład (1991) 46 Armii Lotniczej Dalekiego Zasięgu ze Smoleńska^[1]. W grudniu 1991 zreorganizowano Lotnictwo Dalekiego Zasięgu, rozwiązano armie lotnicze, a dywizja weszła w bezpośrednie podporządkowanie dowódcy lotnictwa^[2].

W latach 1990–1991^[3]

• dowództwo dywizji – Tartu
• 132 Berliński pułk lotnictwa bombowego – Tartu – 18 x TU-22M
• 402 pułk lotnictwa bombowego – Bołbasowo – 17 x TU-22M
• 840 pułk lotnictwa bombowego – Solcy – 19 x TU-22M

W 2008^[4][5]

• dowództwo – Ukrainka
• 79 pułk lotnictwa bombowego (TU-95MS) – Ukrainka
• 182 Gwardyjski Sewastopolsko-Berliński pułk lotnictwa bombowego (TU-95MS) – Ukrainka
• 200 Gwardyjski Brzeski pułk lotnictwa bombowego (TU-22M3) – Biełaja
• 444 Berliński pułk lotnictwa bombowego (TU-22M3) – Ussuryjsk

• Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
• Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.
• Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.