5 cm FlaK 41
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Prototypy |
1936–1940 |
| Produkcja seryjna |
1941–1945 |
| Wyprodukowano |
60 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Kaliber |
50 mm |
| Donośność |
3000 m (maksymalna) |
| Prędkość pocz. pocisku |
840 m/s |
| Długość |
4860 mm |
| Masa |
3100 kg (bojowa) |
| Kąt ostrzału |
360º (w poziomie) |
| Szybkostrzelność |
180 strz./min (teoretyczna) |
| Obsługa |
7 |
.svg.png){kind=small}
5 cm Flak 41 (5 cm Flugabwehrkanone 41) – niemieckie działo przeciwlotnicze z okresu II wojny światowej
Historia
Rozwijana powoli od 1936 przez zakłady Rheinmetall jako działo do zwalczania celów na średnich wysokościach, powyżej zasięgu lekkich dział 37 mm, a poniżej – ciężkich armat 75 mm i więcej. Prace postępowały jednak powoli i kontrakt przyznano fabryce dopiero w 1940 (ostatecznie wyprodukowano zaledwie 60 egzemplarzy). Działo okazało się konstrukcją niezbyt udaną: mimo dość znacznego zasięgu i silnego pocisku (2,2 kg) miało zbyt małą prędkość naprowadzania i prędkość wylotową, by skutecznie zwalczać szybko poruszające się na niższych wysokościach cele. Amunicja dawała silny błysk oślepiający celowniczych nawet w dzień, a waga naboju utrudniała swobodne operowanie pięcionabojowymi łódkami.
Działo było produkowane w wersji mobilnej, na dwuosiowej przyczepie holowanej i stacjonarnej, do obrony ważnych instalacji np. przemysłowych. Pozostawało na uzbrojeniu do końca wojny.
Bibliografia
- Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. New York: Barnes £ Noble Books, 1998, s. 168. ISBN 0-7607-1022-8.