Al-Ghubaja al-Fauka
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt |
Dystrykt Hajfy |
| Wysokość |
200 m n.p.m. |
| Populacja (1945) • liczba ludności |
|
| Data zniszczenia | |
| Powód zniszczenia |
atak Hagany |
| Obecnie | |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny ![]() | |
| Strona internetowa | |
Al-Ghubaja al-Fauka (arab. الغبية الفوقا) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Hajfy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, po ataku sił żydowskiej Hagany w dniu 8 kwietnia 1948 roku.
Położenie
Al-Ghubaja al-Fauka leżała na wschodnich zboczach wzgórz Wyżyny Manassesa, powyżej Doliny Jezreel. Wieś była położona na wysokości 200 metrów n.p.m., w odległości 28 kilometrów na południowy wschód od miasta Hajfa. Według danych z 1945 roku do wsi należały ziemie o powierzchni 1213,9 ha. We wsi mieszkało wówczas 1130 osób[1].
| Własność gruntów | Powierzchnia gruntów (ha) |
|---|---|
| Arabowie | 1160,7 |
| Żydzi | - |
| publiczne | 53,2 |
| Razem | 1213,9 |
| Rodzaj użytkowanych gruntów | (ha) |
|---|---|
| uprawy nawadniane | 20,9 |
| uprawy zbóż | 1088,3 |
| nieużytki | 104,7 |
Historia
Nie jest znana data założenia wioski. W okresie panowania osmańskiego, w 1888 roku we wsi wybudowano szkołę podstawową dla chłopców. W wyniku I wojny światowej, w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Mandat Palestyny. W okresie panowania Brytyjczyków al-Ghubaja al-Fauka była dużą wsią, której mieszkańcy utrzymywali się z upraw zbóż. Posiadała ona własny meczet[1]. W latach 20. XX wieku okoliczną ziemię zaczęły wykupywać żydowskie organizacje syjonistyczne. Dzięki temu w 1926 roku powstał sąsiedni kibuc Miszmar ha-Emek. Od samego początku jego istnienia, stosunki z żydowskimi sąsiadami układały się źle. W kolejnych latach doszło do kilku poważnych arabskich napaści na kibuc.

Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 zakładała podział Palestyny na dwa państwa: żydowskie i arabskie. Plan podziału przyznawał obszar wioski Al-Ghubaja al-Fauka państwu żydowskiemu[2]. Żydzi zaakceptowali plan podziału, jednak Arabowie doprowadzili dzień później do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. Od samego początku wojny wieś była wykorzystywana przez arabskie milicje, które sparaliżowały żydowską komunikację w regionie. W dniu 4 kwietnia 1948 roku siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej zaatakowały pobliski kibuc Miszmar ha-Emek, rozpoczynając dziesięciodniową bitwę o Miszmar ha-Emek. Żydzi po odparciu napaści, zdołali przejść do kontrataku i 8 kwietnia zdobyli Al-Ghubaja al-Fauka. Wysiedlono wówczas wszystkich jej mieszkańców, a następnie wyburzono domy[3].
Miejsce obecnie
Teren wioski al-Ghubaja al-Fauka pozostaje opuszczony, jednak jej pola uprawne zajął sąsiedni kibuc Miszmar ha-Emek. W 1951 roku utworzono moszaw Midrach Oz. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski: „Wśród roślinności widoczny jest gruz domów. Można też zobaczyć wielki stos kamieni w miejscu, gdzie kiedyś stał meczet. Cmentarz jest porośnięty chwastami i roślinami kolczastymi”[1].
Przypisy
- 1 2 3 Welcome To al-Ghubayya al-Fawqa. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-01-01]. (ang.).
- ↑ Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
- ↑ Chalidi 1992 ↓.
Bibliografia
- Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.
