Nimrin
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt |
Dystrykt Tyberiady |
| Wysokość |
350 m n.p.m. |
| Populacja (1945) • liczba ludności |
|
| Data zniszczenia |
17 lipca 1948 |
| Powód zniszczenia | |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny ![]() | |
| Strona internetowa | |
Nimrin (arab. نمرين) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Tyberiady w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela w dniu 17 lipca 1948.
Położenie
Nimrin leżała na wzgórzu w Dolnej Galilei, w odległości około 10 kilometrów na północny zachód od miasta Tyberiada. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 12 019 ha. We wsi mieszkało wówczas 320 osób[1].
| własność gruntów | powierzchnia gruntów (hektary) |
|---|---|
| Arabowie | 8 306 |
| Żydzi | 3 224 |
| publiczne | 489 |
| Razem | 12 019 |
| Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie (hektary) | Żydzi (hektary) |
|---|---|---|
| uprawy oliwek | 350 | 0 |
| uprawy nawadniane | 335 | 0 |
| uprawy zbóż | 7 905 | 3 224 |
| nieużytki | 491 | 0 |
| zabudowane | 64 | 0 |
Historia
W 1596 we wsi żyło 110 mieszkańców, którzy płacili podatki z upraw pszenicy, jęczmienia, oliwek, oraz hodowli kóz i uli[2].
W okresie panowania Brytyjczyków Nimrin była małą wsią[1].

Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w trakcie operacji Dekel w nocy z 16 na 17 lipca 1948 wieś Nimrin zajęły siły izraelskie. Wysiedlono wówczas jej mieszkańców, a wszystkie domy wyburzono[1].
Miejsce obecnie
Tereny wioski Nimrin zajmuje baza wojskowa Sił Obronnych Izraela, w której mieszczą się magazyny amunicji i broni.
Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Nimrin: „Miejsce wioski i znaczna część okolicznych terenów jest otoczona ogrodzeniem”[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 Welcome To Nimrin. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-09-22]. (ang.).
- ↑ Wolf-Dieter Hütteroth, Kamal Abdulfattah: Historical Geography of Palestine, Transjordan and Southern Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten. Erlangen: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft, 1977, s. 189.
