Aleksander Różycki
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Aleksander Różycki (ur. 14 lutego?/26 lutego 1855[a] w Żytomierzu, zm. 15 października 1914 w Warszawie[1][2]) – polski kompozytor, pedagog muzyczny i pianista.
Życiorys
Ukończył studia w Warszawskim Instytucie Muzycznym u Karola Studzińskiego (teoria i solfeż) i Rudolfa Strobla (fortepian)[1]. Później sam wykładał na tej uczelni grę na fortepianie (1878–1914) i historię muzyki (1882–1885)[1]. Był też nauczycielem muzyki i inspektorem w Aleksandryjsko-Maryjskim Instytucie Wychowania Panien[1]. W 1897 roku założył szkołę muzyczną w Żytomierzu i został jej dyrektorem[1].
Komponował miniatury fortepianowe oraz pieśni solowe i chóralne[1]. Opublikował wielokrotnie wznawiany podręcznik Elementarna szkoła ABC na fortepian (Warszawa 1894), napisał też wspólnie z Antonim Rutkowskim Szkołę techniki fortepianowej (2 tomy, Warszawa 1886)[1]. Wydawał w seriach lub pojedynczo liczne opracowania o charakterze pedagogicznym, usystematyzowane pod względem stopnia trudności, w których dokonywał daleko idącej ingerencji w materiał źródłowy, skracając formę, zmieniając fakturę i tempo[1]. Negatywnie o Różyckim wypowiadał się w swoich pamiętnikach jego uczeń, Artur Rubinstein[1].
Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[1][2].
Życie prywatne
Jego synem był kompozytor Ludomir Różycki[2].
Uwagi
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 491–492. ISBN 978-83-224-0837-7.
- 1 2 3 Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski, 1891–1918. Zmarli i ich rodziny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 342. ISBN 83-06-00921-5.
Linki zewnętrzne
- Aleksander Różycki – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project