Andrea Borella
| Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1961 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
191 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Andrea Borella (ur. 23 czerwca 1961[1] w Wenecji) – włoski szermierz, florecista. Złoty medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1984 roku reprezentacja Włoch w składzie: Mauro Numa, Andrea Borella, Andrea Cipressa, Stefano Cerioni i Angelo Scuri zwyciężyła w turnieju drużynowym. W turnieju indywidualnym zajął piąte miejsce. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Seulu zajął 7. miejsce w zawodach drużynowych i 41. w indywidualnych. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku, zajmując szóste miejsce drużynowo i piąte indywidualnie.
Podczas mistrzostw świata w Buenos Aires w 1977 roku wspólnie z Fabio Dal Zotto, Giovannim Battistą Colettim, Carlo Montano i Attilio Calatronim zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. W rywalizacji drużynowej reprezentacja Włoch z Borellą w składzie zdobywała następnie złote medale podczas mistrzostw świata w Barcelonie (1985), mistrzostw świata w Sofii (1986), mistrzostw świata w Lyonie (1990) i mistrzostw świata w Atenach (1994), srebrne na mistrzostwach świata w Melbourne (1979), mistrzostwach świata w Clermont-Ferrand (1981) i mistrzostwach świata w Essen (1993) oraz brązowy na mistrzostwach świata w Rzymie (1982). Ponadto zdobywał medale indywidualnie: złoty na mistrzostwach świata w Sofii w 1986 roku (pokonując w finale Kubańczyka Tulio Díaza) i srebrny na mistrzostwach świata w Lyonie w 1990 roku (w finale przegrał z Francuzem Philippe'em Omnèsem)[2].
Wywalczył również złote medale indywidualnie na mistrzostwach Europy w Foggii w 1981 roku i mistrzostwach Europy w Lizbonie dwa lata później oraz brązowy podczas mistrzostw Europy w Mödling w 1982 roku[3].
Był zawodnikiem Gruppo Sportivo Fiamme Oro (klubu podlegającego ministerstwu spraw wewnętrznych).
Jego żona, Francesca Bortolozzi[4], a także kuzyn, Fabio Dal Zotto[5] również uprawiali szermierkę.
Przypisy
- ↑ Andrea Borella Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2012-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-04] (ang.).
- ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Florett) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-09-09] (niem.).
- ↑ Fechten - Europameisterschaften (Herren - Florett) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-09-09] (niem.).
- ↑ Olympedia - Francesca Bortolozzi-Borella. olympedia.org. [dostęp 2023-09-09]. (ang.).
- ↑ Olympedia - Fabio Dal Zotto. olympedia.org. [dostęp 2023-09-09]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Olympedia - Andrea Borella. olympedia.org. [dostęp 2023-09-09]. (ang.).
