Aleksandr Romankow

szermierka
Aleksandr Romankow
Александр Романьков
Ilustracja
Aleksandr Romankow (2015)
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1953
Korsakow

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
}
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złotoSeul 1988szermierka
(floret druż.)
srebroMontreal 1976szermierka
(floret ind.)
srebroMoskwa 1980szermierka
(floret druż.)
brązMoskwa 1980szermierka
(floret ind.)
brązSeul 1988szermierka
(floret ind.)
Mistrzostwa świata
złotoGrenoble 1974floret ind.
złotoGrenoble 1974floret druż.
złotoBuenos Aires 1977floret ind.
złotoMelbourne 1979floret ind.
złotoMelbourne 1979floret druż.
złotoClermont-Ferrand 1981floret druż.
złotoRzym 1982floret ind.
złotoRzym 1982floret druż.
złotoWiedeń 1983floret ind.
złotoDenver 1989floret druż.
srebroBudapeszt 1975floret druż.
srebroHamburg 1978floret ind.
brązBuenos Aires 1977floret druż.
brązHamburg 1978floret druż.
brązBarcelona 1985floret druż.
Odznaczenia
Order Przyjaźni Narodów Order „Znak Honoru” Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Aleksandr Anatoljewicz Romankow (ros. Александр Анатольевич Романьков, biał. Аляксандр Анатолевіч Раманькоў, Alaksandr Anatolewicz Ramańkou; ur. 7 listopada 1953 w Korsakowie[1]) – radziecki szermierz, florecista, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku wywalczył indywidualnie srebrny medal, przegrywając tylko z Włochem Fabio Dal Zotto. W zawodach drużynowych zajął czwarte miejsce, po tym jak reprezentacja ZSRR przegrała walkę o medal z Francuzami. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Moskwie wspólnie z Władimirem Smirnowem, Sabirżanem Ruzijewem, Aszotem Karagjanem i Władimirem Łapickim zdobył drużynowo srebrny medal. Na tej samej imprezie był indywidualnie trzeci, plasując się za Smirnowem i Francuzem Pascalem Jolyotem. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Seulu w 1988 roku, gdzie reprezentacja ZSRR w składzie: Aleksandr Romankow, Wladimer Apciauri, Ilgar Mamiedow, Anwar Ibragimow i Boris Koriecki zdobyła drużynowo złoty medal. W turnieju indywidualnym ponownie był trzeci, tym razem plasując się za Włochem Stefano Cerionim i Udo Wagnerem z NRD.

Podczas mistrzostw świata w Grenoble w 1974 roku wywalczył złoty medal indywidualnie, a wspólnie z Wasylem Stankowyczem, Władimirem Dienisowem i Jurijem Cziżem zwyciężył też w zawodach drużynowych. W rywalizacji drużynowej reprezentacja ZSRR z Romankowem w składzie zdobywała następnie złote medale na mistrzostwach świata w Melbourne (1979), mistrzostwach świata w Clermont-Ferrand (1981), mistrzostwach świata w Rzymie (1982) i mistrzostwach świata w Denver (1989), srebrny na mistrzostwach świata w Budapeszcie (1975) oraz brązowe podczas mistrzostw świata w Buenos Aires (1977), mistrzostw świata w Hamburgu (1978) i mistrzostw świata w Barcelonie (1985). Ponadto zdobywał medale indywidualnie: złote na mistrzostwach świata w Buenos Aires (1977), mistrzostwach świata w Melbourne (1979), mistrzostwach świata w Rzymie (1982) i mistrzostwach świata w Wiedniu (1983) oraz srebrny podczas mistrzostw świata w Hamburgu (1978)[2].

Podczas ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w Pekinie w 2008 roku był chorążym reprezentacji Białorusi[3].

Pracował jako trener. Mieszka na Białorusi.

Starty olimpijskie (medale)

Montreal 1976
  • floret indywidualnie – srebro
Moskwa 1980
  • floret indywidualnie i drużynowo – brąz
Seul 1988
  • floret drużynowo – złoto
  • floret indywidualnie – brąz

Przypisy

  1. Aleksandr Romankov Bio, Stats, and Results | Olympics at Sports-Reference.com [online], www.sports-reference.com [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-15] (ang.).
  2. Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Florett) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-09-02] (niem.).
  3. Olympedia - Flagbearers for 2008 Summer Olympics. olympedia.org. [dostęp 2023-09-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne