Anne Elvebakk

Anne Elvebakk
Data i miejsce urodzenia	10 maja 1966 ; Voss
Klub	Voss Skiskyttarlag
Wzrost	174 cm
Debiut w PŚ	14.02.1986, Falun (11. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	14.02.1986, Falun (11. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	27.02.1987, Lahti; (3. miejsce – sprint)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Norwegia
	Mistrzostwa świata
	Puchar Świata
Kryształowa kula ;	1987/1988
2. miejsce ;	1986/1987
2. miejsce ;	1989/1990
3. miejsce ;	1990/1991
	Puchar Świata (sprint)
2. miejsce ;	1989/1990

Anne Elisabeth Elvebakk (ur. 10 maja 1966 w Voss) – norweska biathlonistka, wielokrotna medalistka mistrzostw świata, a także zdobywczyni Pucharu Świata.

Kariera

Pierwszy sukces osiągnęła w 1986 roku, podczas mistrzostw świata w Falun. Wspólnie z Sanną Grønlid i Siv Lunde zdobyła tam brązowy medal w sztafecie. Wynik ten Norweżki w tym samym składzie powtórzyły na mistrzostwach świata w Lahti rok później. Na tej samej imprezie Elvebakk była też trzecia w sprincie, za dwiema reprezentantkami ZSRR: Jeleną Gołowiną i Wienierą Czernyszową. Podczas mistrzostw świata w Chamonix w 1988 roku zdobyła medale we wszystkich trzech konkurencjach. Najpierw zajęła trzecie miejsce w sprincie, plasując się za Petrą Schaaf z RFN i Szwedką Evą Korpelą. Dzień później razem z Elin Kristiansen i Moną Bollerud zdobyła srebro w sztafecie. Następnie zwyciężyła w biegu indywidualnym, wyprzedzając Kristiansen i Czernyszową. Kolejne trzy medale wywalczyła na mistrzostwach świata w Feistritz w 1989 roku. W biegu indywidualnym zajęła drugie miejsce za Petrą Schaaf. Dwa dni później, wspólnie z Synnøve Thoresen, Elin Kristiansen i Moną Bollerud była też druga w biegu drużynowym. Zwyciężyła ponadto w sprincie, przed Cwetaną Krystewą z Bułgarii i Natalją Prikazczikową z ZSRR. W 1990 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Oslo/Mińsku/Kontiolahti, zdobywając złoty medal w sprincie i srebrny w sztafecie. Ostatni medal zdobyła podczas mistrzostw świata w Lahti rok później, razem z Grete Ingeborg Nykkelmo i Elin Kristiansen zdobywając srebro w sztafecie.

W 1992 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie w swoim jedynym starcie zajęła 32. miejsce w sprincie. Brała też udział w rozgrywanych w 1994 roku igrzyskach w Lillehammer, zajmując 59. pozycję w biegu indywidualnym.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 14 lutego 1986 roku w Falun, zajmując 11. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobyła pierwsze punkty. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 27 lutego 1987 roku w Lahti (w ramach mistrzostw świata), kończąc rywalizację w sprincie na trzeciej pozycji. W kolejnych startach jeszcze dwadzieścia razy stawała na podium zawodów tego cyklu, odnosząc osiem zwycięstw: 17 grudnia 1987 roku w Hochfilzen, 20 lutego 1988 roku w Chamonix i 19 grudnia 1991 roku w Hochfilzen była najlepsza w biegach indywidualnych, a 11 lutego 1989 roku w Feistritz, 18 marca 1989 roku w Steinkjer, 10 marca 1990 roku w Oslo, 17 marca 1990 roku w Kontiolahti i 26 stycznia 1991 roku w Anterselvie wygrywała sprinty. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1987/1988, kiedy zwyciężyła w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonach 1986/1987 i 1989/1990 była druga, a w sezonie 1990/1991 zajęła trzecie miejsce.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1992	Albertville	–	32.	nd.	nd.	–	nd.	–
1994	Lillehammer	59.	–	nd.	nd.	–	nd.	–

Mistrzostwa świata

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1986	Falun	11.	9.	nd.	nd.	3.	nd.	–
1987	Lahti	21.	3.	nd.	nd.	3.	nd.	–
1988	Chamonix	1.	3.	nd.	nd.	2.	nd.	–
1989	Feistritz	2.	1.	nd.	nd.	5.	nd.	–
1990	Oslo/Mińsk/Kontiolahti	9.	1.	nd.	nd.	2.	nd.	–
1991	Lahti	10.	12.	nd.	nd.	2.	nd.	–
1993	Borowec	20.	22.	nd.	nd.	9.	nd.	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1985/1986	?
1986/1987	2.
1987/1988	1.
1988/1989	5.
1989/1990	2.
1990/1991	3.
1991/1992	20.
1992/1993	39.
1993/1994	23.

Miejsca na podium w zawodach chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	27 lutego	1987	Lahti	Sprint na 7,5 km	3.	0+2	21:14,7	+57,4	Jelena Gołowina
2.	17 grudnia	1987	Hochfilzen	Bieg indywidualny na 15 km	1.	1+1+0	49:57,0	–	–
3.	23 stycznia	1988	Anterselva	Bieg indywidualny na 15 km	2.	3+2+1	40:24,9	+53,2	Iwa Karagiozowa
4.	18 lutego	1988	Chamonix	Sprint na 7,5 km	3.	1+1	19:33,0	+22,6	Petra Behle
5.	20 lutego	1988	Chamonix	Bieg indywidualny na 15 km	1.	0+2+0	36:53,0	–	–
6.	13 marca	1988	Oslo	Sprint na 7,5 km	2.	0+3	18:42,4	+27,4	Mona Bollerud
7.	18 marca	1988	Jyväskylä	Bieg indywidualny na 15 km	2.	0+2+1	36:16,3	+8,3	Marija Manołowa
8.	15 grudnia	1988	Les Saisies	Bieg indywidualny na 15 km	2.	0+1+0+1	59:24,2	+53,6	Marija Manołowa
9.	7 lutego	1989	Feistritz	Bieg indywidualny na 15 km	2.	1+0+1+1	1:06:11,2	+20,4	Petra Behle
10.	11 lutego	1989	Feistritz	Sprint na 7,5 km	1.	0+2	27:12,3	–	–
11.	11 marca	1989	Östersund	Sprint na 7,5 km	2.	1+1	22:35,0	+28,0	Natalja Prikazczikowa
12.	18 marca	1989	Steinkjer	Sprint na 7,5 km	1.	0+2	26:38,0	–	–
13.	20 stycznia	1990	Anterselva	Bieg indywidualny na 15 km	2.	0+1+1+1	50:38,9	+27,0	Cwetana Krystewa
14.	21 stycznia	1990	Ruhpolding	Sprint na 7,5 km	2.	0+1	21:32,6	+2,4	Jiřina Pelcová
15.	10 marca	1990	Oslo	Sprint na 7,5 km	1.	0+1	27:12,8	–	–
16.	17 marca	1990	Kontiolahti	Sprint na 7,5 km	1.	0+1	23:15,6	–	–
17.	24 stycznia	1991	Anterselva	Bieg indywidualny na 15 km	3.	0+2+0+1	51:58,6	+52,4	Swietłana Pieczorska
18.	26 stycznia	1991	Anterselva	Sprint na 7,5 km	1.	1+1	24:04,9	–	–
19.	31 stycznia	1991	Oberhof	Bieg indywidualny na 15 km	3.	0+2+1+1	54:42,3	+1:18,4	Myriam Bédard
20.	19 grudnia	1991	Hochfilzen	Bieg indywidualny na 15 km	1.	0+1+0+0	58:56,9	–	–
21.	18 grudnia	1993	Pokljuka	Sprint na 7,5 km	2.	0+0	26:22,6	+8,4	Elin Kristiansen

Linki zewnętrzne

Anne Elvebakk Linn. skisport365.com. [dostęp 2020-10-31]. (ang.).
Anne Elvebakk. olympedia.org. [dostęp 2020-10-31]. (ang.).