Aston Moore
| Data i miejsce urodzenia |
8 lutego 1956 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
180 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
Birchfield Harriers | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
.svg.png){kind=small}
Aston Llewellyn Moore (ur. 8 lutego 1956 na Jamajce) – brytyjski lekkoatleta pochodzenia jamajskiego, który specjalizował się w trójskoku.
Międzynarodową karierę zaczynał od zdobycia tytułu mistrza Europy juniorów w 1975 roku[1]. W kolejnym sezonie nie zaliczył żadnej próby w eliminacjach i odpadł z dalszej rywalizacji trójskoczków podczas igrzysk olimpijskich. W roku 1978 podczas mistrzostw Starego Kontynentu zajął ósme miejsce, zdobył brązowy medal igrzysk Wspólnoty Narodów[2] oraz był drugi w zawodach pucharu narodów[3]. Kolejne sukcesy odniósł trzy lata później kiedy wywalczył brąz halowych mistrzostw Europy[4]. Na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 roku, podobnie jak cztery lata wcześniej, stanął na najniższym stopniu podium[2]. Reprezentant Wielkiej Brytanii w meczach międzypaństwowych oraz pucharze Europy[3]. Medalista mistrzostw kraju. Dwa razy w karierze Moore poprawiał rekord Wielkiej Brytanii w trójskoku (16,52 w 1976 i 16,68 w 1978)[5].
Po zakończeniu kariery lekkoatletycznej został trenerem, a wśród jego podopiecznych znalazł się m.in. mistrz Europy z 2010 roku Phillips Idowu[6].
Jego syn Jonathan jest trójskoczkiem, który w 2001 został mistrzem świata juniorów młodszych oraz wicemistrzem Europy juniorów.
Rekordy życiowe w trójskoku: stadion – 16,86 (16 sierpnia 1981, Zagrzeb); hala – 16,75 (4 lutego 1984, Vittel). 14 czerwca 1981 podczas meczu Wielka Brytania – Niemiecka Republika Demokratyczna uzyskał przy zbyt sprzyjającym wietrze rezultat 17,02, który z przyczyn regulaminowych nie mógł zostać uznany za jego oficjalny rekord życiowy.
Osiągnięcia
| Rok | Impreza | Miejsce | Lokata | Wynik |
|---|---|---|---|---|
| 1975 | Mistrzostwa Europy juniorów |  Ateny |  1. miejsce | 16,16 |
| 1976 | Igrzyska olimpijskie | .svg.png){kind=small} Montreal | – | NM |
| 1978 | Mistrzostwa Europy |  Praga | 8. miejsce | 16,55 |
| 1978 | Igrzyska Wspólnoty Narodów | Edmonton |  3. miejsce | 16,69 |
| 1978 | Puchar narodów |  Tokio | 2. miejsce | 16,76 |
| 1979 | Finał pucharu Europy |  Turyn | 6. miejsce | 16,60 |
| 1981 | Halowe mistrzostwa Europy |  Grenoble |  3. miejsce | 16,73 |
| 1981 | Finał pucharu Europy | .svg.png){kind=small} Zagrzeb | 2. miejsce | 16,86 |
| 1982 | Halowe mistrzostwa Europy | Mediolan | 4. miejsce | 16,74 |
| 1982 | Igrzyska Wspólnoty Narodów |  Brisbane | 3. miejsce | 16,76 |
Przypisy
- ↑ Lionel Peters, Tomas Magnusson, European Junior Championships 1975 [online], wjah.co.uk [dostęp 2014-09-11] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- 1 2 Commonwealth Games (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-25] (ang.).
- 1 2 Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- ↑ European Indoor Championships (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-25] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007.
- ↑ Idowu and Herbert Part Ways [online], Athletics Weekly [dostęp 2010-09-25] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Aston Moore, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-26] (ang.).
- Wyniki olimpijskie zawodnika w serwisie sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-06)]. (ang.).