B-324
![]() | |
| Klasa | |
|---|---|
| Projekt | |
| Oznaczenie NATO |
Victor III |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy |
23 lutego 1980 |
| Wodowanie |
7 września 1980 |
| Wejście do służby |
30 grudnia 1980 |
| Wycofanie ze służby |
2000 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
107,1 metra |
| Szerokość |
10,6 metra |
| Zanurzenie |
8 metrów |
| Zanurzenie testowe |
400 metrów |
| Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
| Materiał kadłuba |
AK-29 |
| Napęd | |
| 2 reaktory WM-4P 1 turbina (31 000KM) 1 śruba | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Sensory | |
| sonar: Rubikon MGK-503 | |
| Uzbrojenie | |
| 18 torped ZOP | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 x 533 mm, 2 x 650 mm |
| Załoga |
82 |
K-324 – radziecki myśliwski okręt podwodny z napędem jądrowym projektu 671RTM (NATO: Victor III). Budowę okrętu rozpoczęto 23 lutego 1980 roku, 7 września 1980 roku zwodowano go w Zakładzie 199 w Komsomolsku nad Amurem. Jednostka została przyjęta do służby w marynarce radzieckiej 30 grudnia 1980 roku, gdzie służył we Flocie Północnej.
W listopadzie 1983 roku operujący przy Wschodnim Wybrzeżu Stanów Zjednoczonych K-324 zaplątał się w linę anteny sonaru holowanego przez fregatę USS „McCloy” (FF-1038) typu Bronstein[a]. Victor został następnie odholowany na Kubę w celu dokonania napraw oraz pozyskania fragmentu amerykańskiej anteny sonaru holowanego, co dla Sowietów było cenną zdobyczą wywiadowczą[2].
Uwagi
Przypisy
- ↑ USS McCloy (FF 1038). navysite.de. [dostęp 2017-09-07]. (ang.).
- 1 2 Norman Polmar: Cold War Submarines, s. 160-164
- ↑ Polmar N, Noot J.: Submarines Of The Russian..., s. 305
Bibliografia
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
- Norman Polmar, Jurrien Noot: Submarines Of The Russian and Soviet Navies, 1718-1990. Jurrien Noot. Wyd. I. Annapolis: Naval Institute Press, 1990. ISBN 0-87021-570-1.
_with_Victor_class_sub.jpg)