Bad Ems

Bad Ems
Ilustracja
Widok na Bad Ems ze wzgórza Concordia
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Nadrenia-Palatynat

Powiat

Rhein-Lahn

Prawa miejskie

1324

Zarządzający

Uwe Bruchhäuser↗

Powierzchnia

15,36 km²

Wysokość

82 m n.p.m.

Populacja (31 grudnia 2018)
• liczba ludności
• gęstość


9681
630 os./km²

Nr kierunkowy

02603

Kod pocztowy

56130

Tablice rejestracyjne

EMS, DIZ, GOH

Plan Bad Ems
Położenie na mapie Nadrenii-Palatynatu
Mapa konturowa Nadrenii-Palatynatu, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Bad Ems”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bad Ems”
Ziemia50°20′N 7°43′E/50,333333 7,716667
Strona internetowa

Bad Ems (do 1913 Ems) – powiatowe miasto uzdrowiskowe w Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, siedziba powiatu Rhein-Lahn oraz gminy związkowej Bad Ems-Nassau. Do 31 grudnia 2018 siedziba gminy związkowej Bad Ems[1]. Leży ok. 10 km na wschód od Koblencji i ok. 100 km na północny zachód od Frankfurtu nad Menem. W mieście znajduje się siedziba Krajowego Urzędu Statystycznego Nadrenii-Palatynatu (Statistisches Landesamt Rheinland-Pfalz).

Gospodarka

W mieście rozwinął się przemysł włókienniczy oraz spożywczy[2].

Geografia

Miasto leży nad rzeką Lahn, naturalną granicą pomiędzy pasmami górskimi Westerwald i Taunus należącymi do Reńskich Gór Łupkowych. Miasto i gmina związkowa leżą na terenie Parku Natury Nassau.

Klimat

Suma rocznych opadów wynosi 798 mm (dla porównania w 63% stacji pomiarowych w Niemczech odnotowuje się mniejsze opady). Najbardziej suchym miesiącem jest luty, a najwięcej opadów przypada na czerwiec.

Historia

W czasach Imperium rzymskiego na terenie dzisiejszego Bad Ems wybudowano warowny obóz jako część umocnień granicznych (tzw. Limes Górnogermańsko-Retycki). Z warowni niewiele zostało, jednak ślady obecności Rzymian można znaleźć w okolicznych lasach. Pierwsze udokumentowane wzmianki o wsi Ems pochodzą z 880, a nadanie praw miejskich miało miejsce w 1324, wtedy to w Bad Ems zaczęły powstawać uzdrowiska. W XVII i XVIII wieku Bad Ems było jednym z najbardziej znanych kurortów w Niemczech. Miasto było u szczytu w XIX wieku, kiedy do gości miejscowości należeli cesarz Wilhelm I, car Mikołaj I, car Aleksander II, Richard Wagner, Fiodor Dostojewski czy Wasilij Wierieszczagin.

W 1870 z miasta Wilhelm I wysłał do Bismarcka depeszę, znaną później jako depesza emska. Zmieniona przez Bismarcka treść, opublikowana w prasie, przyczyniła się do wybuchu wojny francusko-pruskiej, w wyniku której powstało Cesarstwo Niemieckie.

W 1876 car Aleksander II w Domu „Cztery Wieże” (niem. Haus „Vier Türme”) wydał ukaz emski, zabraniający używania języka ukraińskiego.

Polonika

W Bad Ems w 1832 zmarła Stefania Radziwiłłówna, dziedziczka ogromnego majątku Radziwiłłów tzw. „schedy wittgensteinowskiej”.

Polityka

Gmina związkowa Bad Ems liczy 16 670 mieszkańców (2009) i składa się z miasta Bad Ems oraz z miejscowości na prawach gmin: Arzbach, Becheln, Dausenau, Fachbach, Frücht, Kemmenau, Miellen i Nievern.
Miasto jest siedzibą Krajowego Urzędu Statystycznego Nadrenii-Palatynatu (Statistisches Landesamt Rheinland-Pfalz), Sztabu Kryzysowego Okręgu Rhein-Lahn.
Bad Ems jest rodzinnym miastem posła Bundestagu Josefa Winklera (Związek 90/Zieloni).

Rada miejska

Rada miejska w Bad Ems składa się z 24 radnych, wybranych w wyborach samorządowych 27 września 2009 oraz burmistrza – przewodniczącego rady. Wcześniejsze wybory z 7 czerwca 2009 zostały przez Komisję Wyborczą Landu Nadrenia-Palatynat uznane za nieważne z powodu możliwego fałszerstwa przy głosowaniu korespondencyjnym.

Podział mandatów w radzie miejskiej[3]:

  SPD  CDU  FDP Zieloni FWG Razem
20098712624 mandaty
200461212324 mandaty

Religia

Transport

Główna stacja w Bad Ems

Transport drogowy

Przechodząca przez miasto droga B260, zwana szlakiem zdrojowym (niem. Bäderstraße), biegnie wzdłuż rzeki Lahn od ujścia do Renu w Lahnstein, aż do Nassau i dalej do Wiesbaden. Od listopada 2006 tunel Malbergtunnel o długości 1,6 km przejął ruch na odcinku Fachbach/Bad Ems odciążając centrum miasta. Do Bad Ems dojechać można również autostradą A3 (zjazd Montabaur) lub A61 (zjazd Koblenz/Waldesch).

Transport kolejowy

Bad Ems leży na szlaku kolejowym 625 (Koblencja – Wetzlar) (tzw. Lahntalbahn). Pasażerów obsługują stacje Bad Ems z najmniejszą halą peronową w Niemczech oraz Bad Ems West. Miasto posiada połączenia regionalne w kierunku Koblencji czy Limburga nad Lahn, skąd można się przesiąść w pociągi dalekobieżne.

Na terenie uzdrowiska funkcjonuje kolej linowo-torowa Kurwaldbahn[4]. Drugą, podobną, ale nieczynną linią jest Malbergbahn[5].

Transport wodny

Miasto leży między 123. (kemping Bad Ems) a 127. km (śluza) rzeki Lahn. Posiada wiele miejsc do przycumowania, dźwig, stacje benzynową, marinę.

Turystyka

Miasto położone nad rzeką Lahn z dużym założeniem parkowym wzdłuż wschodniego brzegu z promenadą. Posiada klasyczny hotel w starym stylu – Grand Hotel i piękny dom zdrojowy z najstarszym kasynem gry w Niemczech. Wiele starych budynków starannie odnowionych. Atrakcją turystyczną jest przejazd kolejką linowo-kołową (Kurwaldbahn) na wzgórze Bismarcka. Dużą atrakcją są termy (Emser Therme)[6]. Przez położenie nad rzeką Lahn umożliwia uprawianie sportów wodnych (kajaki, kanu, łodzie motorowe). Wzdłuż rzeki biegnie trasa rowerowa (Lahn-Radweg) o całkowitej długości 245 km, która w kierunku Koblencji kończy się wraz z ujściem Lahn do Renu.

Współpraca

Miejscowości partnerskie[7]:

Zobacz też

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Utworzenie gminy związkowej Bad Ems-Nassau.
  2. ↑ Bad Ems, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-06-26].
  3. ↑ Der Landeswahlleiter Rheinland-Pfalz: Kommunalwahl 2009, Endgültiges Ergebnis.
  4. ↑ Kurwaldbahn [online], www.daslahntal.de [dostęp 2021-01-26].
  5. ↑ Malbergbahn [online], www.bergbahngeschichte.de [dostęp 2021-01-26].
  6. ↑ Emser Therme.. www.emser-therme.de. [dostęp 2022-09-14].
  7. ↑ Współpraca.

Bibliografia

  • Statistisches Landesamt Rheinland-Pfalz, Bad Ems
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.