Baszta Raduńska
![]() Baszta Raduńska (po lewej, obok Bastionu św. Elżbiety i akweduktu Bramy Raduńskiej), ok. 1620 | |
| Województwo | |
|---|---|
| Miasto | |
| Typ budynku | |
| Ukończenie budowy |
pierwsza poł. XVI w. |
| Zniszczono |
1895 |
Położenie na mapie Gdańska ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego ![]() | |
Baszta Raduńska – niezachowana baszta obronna Starego Miasta w Gdańsku.
Historia
Baszta Raduńska (Radaunenturn) zbudowano w latach 1518 ̶ 1519, która to została wyposażona w przepust umożliwiające przepływ wód kanału Raduni[1]. Znajdowała się na północ od dzisiejszego budynku Nowego Ratusza. Została wzniesiona w pierwszej połowie XVI wieku dla ochrony Bramy Raduńskiej – ufortyfikowanego przepustu Kanału Raduni poprzez ciąg zachodnich fortyfikacji Starego Miasta. Baszta przylegała bezpośrednio do Bramy Raduńskiej. Posiadała cylindryczny kształt oraz masywne mury dochodzące do 5 metrów grubości, ze strzelnicami we wnękach. Baszta była stopniowo zasypywana ziemią w związku z rozbudową Bastionu św. Elżbiety, aż w końcu zniknęła wewnątrz niego całkowicie, gdzie służyła najprawdopodobniej jako magazyn. Została rozebrana w 1895 roku podczas niwelacji Bastionu św. Elżbiety. Podczas rozbiórki pod koniec XIX wieku baszta osiągała wysokość około 12 metrów[1]. Fundamenty baszty znajdują się najprawdopodobniej nadal pod ziemią[2][3].
Przypisy
- 1 2 MONIKA KASPRZAK, FORTYFIKACJE GDAŃSKIE OD SCHYŁKU ŚREDNIOWIECZA DO KOŃCA XIX WIEKU. [online], UNIWERSYTET ŁÓDZKI WYDZIAŁ FILOZOFICZNO-HISTORYCZNY, 2020 (pol.).
- ↑ gdanskastrefa – Baszta Bramy Raduńskiej.
- ↑ Architektura średniowiecza i starożytności – Gdańsk – miejskie mury obronne.
.jpg)


