Ben Bayer

Ben Bayer
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 2004
Pfullingen

Klub

VfL Pfullingen

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Planica 2024 drużynowo
brąz Zakopane 2022 drużynowo
brąz Whistler 2023 druż. miesz.
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
brąz Lahti 2022 indywidualnie
brąz Lahti 2022 drużynowo

Ben Bayer (ur. 17 czerwca 2004 w Pfullingen[1]) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentant klubu VfL Pfullingen. Medalista mistrzostw świata juniorów (2022–2024) oraz zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2022).

Przebieg kariery

W 2017 i 2018 bez większych sukcesów brał udział w zawodach FIS Youth Cup w Hinterzarten (w swoim lepszym starcie, w 2018 był 12.). W styczniu 2020 w Oberstdorf zadebiutował w Alpen Cupie, plasując się dwukrotnie w siódmej dziesiątce. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył rok później, w styczniu 2021 w Oberhofie, gdzie w drugim konkursie zajął 27. miejsce[2].

W sierpniu 2021 w Einsiedeln zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 11. i 19. lokatę. We wrześniu 2021 w Oslo zadebiutował w Letnim Pucharze Kontynentalnym, plasując się na 42. i 35. miejscu[3]. W lutym 2022 w Predazzo zdobył srebrny medal OPA Games w rywalizacji drużynowej[2]. Wziął udział w Mistrzostwach Świata Juniorów 2022. Indywidualnie był 22., a w drużynie męskiej zdobył z niemieckim zespołem brązowy medal[3]. Wystartował również na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2022, na którym zdobył brązowy medal indywidualnie[4] i w drużynie męskiej[5], a w mikście zajął 4. lokatę[6].

Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2023 W Whistler zajął 18. pozycję indywidualnie i 5. w zespole męskim, a w rywalizacji drużyn mieszanych zdobył brązowy medal. 3 marca 2023 zdobył pierwsze punkty Pucharu Kontynentalnego, zajmując 27. miejsce w Iron Mountain[7].

W sierpniu 2023 zadebiutował w Letnim Grand Prix. Zawody w Szczyrku ukończył na 42. i 40. lokacie. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2024 zajął 17. miejsce indywidualnie, a w drużynie męskiej zdobył brązowy medal. 24 lutego 2024 po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Kontynentalnego – w zawodach w Iron Mountain zajął 3. pozycję[8].

Indywidualnie

2022 Polska Zakopane – 22. miejsce
2023 Kanada Whistler – 18. miejsce
2024 Słowenia Planica – 17. miejsce

Drużynowo

2022 Polska Zakopane – brązowy medal[a]
2023 Kanada Whistler – 5. miejsce[b], brązowy medal (drużyna mieszana)[c]
2024 Słowenia Planica – srebrny medal[d]

Starty B. Bayera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
22. 3 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 93,5 m 92,0 m 247,5 pkt 64,0 pkt Daniel Tschofenig
3.brąz 5 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż.[a] 95,5 m 94,5 m 963,0 pkt (220,7 pkt) 75,5 pkt Austria
18. 2 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 indywid. 92,0 m 89,0 m 222,4 pkt 35,5 pkt Vilho Palosaari
5. 4 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż.[b] 96,5 m 97,5 m 914,2 pkt (233,5 pkt) 58,3 pkt Austria
3.brąz 5 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż. miesz.[c] 91,0 m 95,0 m 873,7 pkt (217,7 pkt) 46,5 pkt Słowenia
17. 8 lutego 2024 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 88,0 m 92,5 m 235,7 pkt 31,0 pkt Stephan Embacher
2.srebro 10 lutego 2024 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[d] 93,5 m 93,5 m 923,6 pkt (224,1 pkt) 10,7 pkt Austria

Indywidualnie

2022 Finlandia Vuokatti/Lahti[e] – brązowy medal

Drużynowo

2022 Finlandia Vuokatti/Lahti[e] – brązowy medal[f], 4. miejsce (drużyna mieszana)[g]

Starty B. Bayera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3. 23 marca 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-95 HS-100 indywid. 91,0 m 92,5 m 235,0 pkt 15,5 pkt Jonas Schuster
3. 24 marca 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-95 HS-100 druż.[f] 91,5 m 92,0 m 911,5 pkt (244,2 pkt) 8,5 pkt Austria
4. 25 marca 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-95 HS-100 druż. miesz.[g] 88,5 m 86,0 m 848,5 pkt (215,0 pkt) 64,5 pkt Słowenia

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[9][2]
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 42 40 - - - - - 0
2024
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Wisła HS134 Wisła HS134 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
36 41 - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[10]
2022/2023 95.
2023/2024 53.
2024/2025 78.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Źródło[9][2]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 24 lutego 2024 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 138,0 m 126,5 m 255,1 pkt 3. 5,4 pkt Markus Eisenbichler

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[9][2]
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - - - 39 43 - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 27 29 34 32 45 44 - - 6
Sezon 2023/2024
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Garmisch-Partenkirchen HS142 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS147 Willingen HS147 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 15 3 34 39 - - - - 76
Sezon 2024/2025
Zhangjiakou HS106 Zhangjiakou HS106 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Kranj HS109 Kranj HS109 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - 46 39 26 32 27 25 32 - - - - - - - - - - 87
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
2024 34.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[9][2]
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - 42 35 46 49 0
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
- - - - 47 40 - - - 0
2024
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Trondheim HS105 Trondheim HS105 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
24 45 39 dq 26 33 17 19 38
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[11]
2021/2022 59.
2022/2023 59.
2023/2024 64.
2024/2025 33.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[9][2]
Sezon 2021/2022
Otepää HS97 Otepää HS97 Kuopio HS100 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Villach HS98 Villach HS98 Lahti HS100 Lahti HS100 Falun HS100 Falun HS100 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS105 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - 11 19 - - - - - - - - 20 13 - - - - - - - 67
Sezon 2022/2023
Frenštát HS106 Frenštát HS106 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - 46 57 - - 36 53 - - - - 14 dq 10 18 - - - 28 60
Sezon 2023/2024
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Villach HS98 Villach HS98 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Falun HS100 Falun HS100 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - 17 35 33 25 - - - - - - 18 16 - - - - - - 48
Sezon 2024/2025
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Otepää HS97 Otepää HS97 Otepää HS97 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Falun HS100 Falun HS100 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - dq 9 8 13 10 - - 17 18 13 16 28 31 172
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. 1 2 Skład zespołu: Finn Braun, Ben Bayer, Simon Spiewok i Luca Geyer
  2. 1 2 Skład zespołu: Ben Bayer, Julian Fussi, Emanuel Schmid i Sebastian Schwarz
  3. 1 2 Skład zespołu: Anna-Fay Scharfenberg, Ben Bayer, Michelle Göbel i Sebastian Schwarz
  4. 1 2 Skład zespołu: Ben Bayer, Alex Reiter, Jannik Faißt i Adrian Tittel
  5. 1 2 Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2022 było Vuokatti, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Lahti.
  6. 1 2 Skład zespołu: Jannik Faißt, Adrian Tittel, Simon Steinbeißer i Ben Bayer
  7. 1 2 Skład zespołu: Lia Böhme, Adrian Tittel, Michelle Göbel i Ben Bayer

Przypisy

  1. ↑ Ben BAYER - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-11-02].
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 Adam Kwieciński: BAYER Ben 2004.06.17 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-11-02].
  3. 1 2 BAYER Ben - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2024-09-12]. (ang.).
  4. ↑ Adam Bucholz: EYOF 2022: Schuster wygrywa, Habdas ze srebrnym medalem!. skijumping.pl, 2022-03-23. [dostęp 2022-03-26].
  5. ↑ Adam Bucholz: EYOF 2022: Austriacy górą, Polacy ze srebrem!. skijumping.pl, 2022-03-24. [dostęp 2022-03-26].
  6. ↑ Adam Bucholz: EYOF 2022: Słowenia najlepsza w mikście. skijumping.pl, 2022-03-25. [dostęp 2022-03-26].
  7. ↑ BAYER Ben - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2024-09-12]. (ang.).
  8. ↑ BAYER Ben - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-09-12]. (ang.).
  9. 1 2 3 4 5 BAYER Ben - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-02]. (ang.).
  10. ↑ BAYER Ben - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2025-04-20]. (ang.).
  11. ↑ BAYER Ben - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2025-05-20]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.