Benetton Rugby Treviso

Rugby Treviso

Pełna nazwa	Benetton Rugby Treviso
Barwy	zielono-białe
Data założenia	1932
Liga	Pro14
Państwo	Włochy
Adres	Centro Sportivo „La Ghirada”, Strada del Nascimben 1/B, 31100 Treviso
Stadion	Stadio Monigo
Prezes	Amerino Zatta
Trener	Franco Smith
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Benetton Rugby Treviso – profesjonalny włoski klub rugby union z siedzibą w Treviso, do 2010 roku występujący w Super 10, piętnastokrotny mistrz kraju, czterokrotny zdobywca pucharu i dwukrotny zdobywca superpucharu Włoch. Drużyna występuje w Pro14 oraz w pucharach europejskich. Od 1979 roku sponsorem tytularnym jest Benetton Group.

Drużyna rozgrywa swoje spotkania na zbudowanym w 1973 roku Stadio comunale di Monigo mieszczącym 6700 widzów^[1].

Podstawowy strój drużyny wprowadzony przez Benetton w drugim roku sponsoringu składa się z białej koszulki z poprzecznymi zielonymi pasami oraz spodenek i skarpet w tym samym odcieniu zieleni. Drugim strojem natomiast jest od 2009 r. nawiązujący do historycznego, używanego od początku działalności klubu, zestaw białej koszulki z pojedynczym niebieskim pasem na wysokości klatki piersiowej, niebieskich spodenek i skarpet^[2][3].

Klub został założony w 1932 roku jako Associazione Sportiva Rugby Treviso przez Livio Zavę, który poznał zasady gry studiując w Padwie^[2] i w tym samym roku przystąpiła do lokalnych rozgrywek^[4]. Tuż po wojnie rugby w Treviso odrodziło się, m.in. za sprawą Renato Malatesty^[5] i zespół powrócił do rozgrywek ligowych, tym razem na poziomie Serie B. Jako jeden z pierwszych włoskich klubów korzystał ze wsparcia ze strony sponsorów – kolejowa spółka Dopolavoro Ferroviario w 1949 roku zaoferowała drużynie darmowe przejazdy i posiłki^[4] – co pomogło zespołowi zająć pierwszą lokatę w lidze w sezonie 1951/52 i awansować do najwyższej klasy rozgrywkowej. W kolejnym sezonie, już w barwach, lecz bez zakazanej przez FIR nazwy nowego sponsora (Garbuio) na koszulce, zajęła przedostatnie miejsce. Rok później zakończyła rozgrywki na pierwszym miejscu razem z Rugby Rovigo mając taką samą liczbę punktów. O mistrzostwie kraju decydował więc mecz barażowy, który na swoją korzyść rozstrzygnęli po dogrywce zawodnicy z Rovigo^[6].

W 1955 roku zakaz reklamy został zniesiony i na koszulkach zawodników Rugby Treviso pojawiła się nazwa producenta ekspresów do kawy – Faema. Sezon ten okazał się dla klubu przełomowy, pomimo problemów transportowych^[7] zespół utrzymał się na czele tabeli rozgrywek zdobywając tym samym 25 kwietnia 1956 r. pierwsze w historii klubu mistrzostwo kraju^[8]. Był to zarazem pierwszy tytuł mistrza Włoch jakiejkolwiek drużyny z Treviso, a jego autorami byli: Piero Peron, Gildo Mestriner, Lollo Levorato, Giorgio Panizzon, Giorgio Fantin, Gigi Feletto, Franco Frelich, Aldo Milani, Gigi Carniato, Paolo Pavin, „Ceto” Zucchello, Berto Foglia, Ferdy Sartorato, Giorgio Baldan, Gianfranco Biggi^[9].

W 1959 roku na trzy sezony sponsorem klubu został Ignis i w tym okresie drużyna zajmowała odpowiednio trzecie, drugie i czwarte miejsce w rozgrywkach^[10]. Wraz z nastaniem sezonu 1962/63 rozpoczęła się wieloletnia współpraca z firmą Metalcrom, zakończona zdobyciem scudetto w roku 1978^[11]. Wcześniej jednak drużyna spędziła dwa sezony w Serie B (1966-68) oraz zdobyła swój pierwszy Puchar Włoch, na podium mistrzostw kraju plasując się w tym okresie tylko dwukrotnie.

Losy klubu zmieniły się w roku 1978, wraz z nastaniem ery Benettona. W ciągu kolejnych trzydziestu dwóch sezonów występów w rozmaitych inkarnacjach najwyższej klasy rozgrywkowej poza pierwszą czwórką zespół znalazł się tylko raz – w pierwszym roku sponsoringu firmy Benetton. Już w sezonie 1982/83 przyszedł kolejny tytuł mistrzowski, a w składzie zaczęli pojawiać się zawodnicy światowej klasy, m.in. zdobywcy Pucharu Świata w 1987 – Craig Green i John Kirwan. W tym czasie powstał również kompleks sportowy „La Ghirada”^[12][13] oraz żeńska sekcja pod nazwą Red Panthers^[14]. Od wprowadzenia meczów play-off po zakończeniu fazy grupowej w sezonie 1987/88 rozpoczął się okres triumfów drużyny na krajowych boiskach: z dwudziestu trzech rozegranych finałów, Benetton Treviso uczestniczył w dwudziestu wygrywając dwanaście z nich. Jedynie trzykrotnie musiał uznać wyższość rywala w półfinale rozgrywek – w 1994 i 2000 (L’Aquila) oraz w 2002 (Viadana)^[15]. Dodatkowo triumfował w trzech edycjach Pucharu i zwyciężył w dwóch z czterech rozegranych meczów o Superpuchar Włoch^[16]. Klub ukoronował swoje występy we włoskiej lidze zdobyciem wszystkich trzech możliwych tytułów w sezonie 2009/10^[17].

W marcu 2010 roku oficjalnie ogłoszono, że klub z Treviso wraz z nowo powstałą drużyną Aironi od sezonu 2010/11 przystąpią do rozgrywek Ligi Celtyckiej otrzymując automatycznie obydwa włoskie miejsca w Pucharze Heinekena^[18][19]. W pierwszym ligowym sezonie zespół zajął dziesiąte miejsce odnosząc dziewięć zwycięstw^[20][21]. W rozgrywkach pucharowych natomiast przegrywając wszystkie sześć spotkań (z Leicester Tigers, USA Perpignan i Scarlets) zakończył rywalizację na ostatnim miejscu w grupie^[22]. Podobnie w kolejnym sezonie – zespół został sklasyfikowany na ostatnim miejscu w Pucharze Heinekena (w grupie z Biarritz Olympique, Ospreys i Saracens) zaliczając jednak zwycięstwo nad Francuzami i remis z Walijczykami^[23] oraz zajął dziesiątą pozycję w lidze, tym razem z siedmioma zwycięstwami^[24][25].

• Mistrzostwo Włoch (15): 1955/56, 1977/78, 1982/83, 1988/89, 1991/92, 1996/97, 1997/98, 1998/99, 2000/01, 2002/03, 2003/04, 2005/06, 2006/07, 2008/09, 2009/10
• Puchar Włoch (4): 1969/70, 1997/98, 2004/05, 2009/10
• Superpuchar Włoch (2): 2005/06, 2009/10

• Benetton Rugby Treviso. rabodirectpro12.com. [dostęp 2012-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-25)]. (ang.).
• Benetton Rugby Treviso. ercrugby.com. [dostęp 2012-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-12)]. (ang.).
• La Storia 1932-2011. benettonrugby.it. [dostęp 2012-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-01)]. (wł.).
• Storia: palmares. benettonrugby.it. [dostęp 2012-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-22)]. (wł.).
• Storia: la storia in cifre. benettonrugby.it. [dostęp 2012-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-01)]. (wł.).

• Oficjalna strona klubu