Bisztynek
| miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
![]() Centrum Bisztynka. Pośrodku Brama Lidzbarska | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Powiat | |||||
| Gmina | |||||
| Prawa miejskie |
1385 | ||||
| Burmistrz |
Zbigniew Filipczyk | ||||
| Powierzchnia |
2,16[1] km² | ||||
| Populacja (01.01.2024) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Strefa numeracyjna |
+48 89 | ||||
| Kod pocztowy |
11-230 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
NBA | ||||
Położenie na mapie gminy Bisztynek ![]() | |||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego ![]() | |||||
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego ![]() | |||||
| TERC (TERYT) |
2801044 | ||||
| SIMC |
0964608 | ||||
Urząd miejski ul. Kościuszki 211-230 Bisztynek | |||||
| Strona internetowa | |||||
| BIP | |||||

Bisztynek (niem. Bischofstein) – miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bisztynek.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa olsztyńskiego. Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. Bisztynek liczył 2156 mieszkańców[1].
Bisztynek leży na Warmii[2], na obszarze historycznego pruskiego terytorium Barcji[3][4]. Nazwa miasta wiąże się z największym głazem narzutowym w województwie warmińsko-mazurskim (niemiecka nazwa Bischofstein oznacza biskupi kamień). Kamień ten nazywany jest Diabelskim Kamieniem. Lokalny ośrodek usługowo-handlowy i turystyczny. Bisztynek jest członkiem sieci miast Cittaslow.
Historia

Demografia
- Piramida wieku mieszkańców Bisztynka w 2014 roku[5].

.jpg)


Zabytki
- Kościół farny pw. św. Macieja Apostoła i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa – pierwotnie kościół farny w Bisztynku miał być pw. św. Marty, ale biskup Sorbom zmienił tytuł przy konsekracji kościoła na św. Macieja Apostoła. W czasie mszy konsekracyjnej podczas podniesienia Hostii miały upaść na ołtarz krople krwi. Od tamtych czasów świątynia jest traktowana jako sanktuarium Krwi Chrystusa. Budowę gotyckiej świątyni uzupełniono wieżą wybudowaną w XVI w. Świątynia została rozbudowana w pierwszej połowie XVII w. Kościół po dobudowie nawy północnej konsekrował ponownie dnia 4 sierpnia 1748 biskup Adam Stanisław Grabowski. Po pożarze kościoła w 1770 r. i późniejszej odbudowie – w formie trójnawowej hali świątynię konsekrował 5 sierpnia 1781 biskup Karol Hohenzollern w obecności biskupa Ignacego Krasickiego. Obecnie świątynia jest trójnawową halą o ośmiu przęsłach w stylu późnego baroku. Ołtarz główny jest w stylu rokokowym, a wykonany został przez Chrystiana Bernarda Schmidta z Reszla. Dziełem tego samego artysty są ołtarze boczne kończące nawę południową i północną oraz ołtarze boczne przy czwartej parze filarów. W kościele znajduje się gotycka rzeźba Madonny z Dzieciątkiem z drugiej połowy XIV w. W ścianie północnej kościoła znajduje się kamienna tablica z herbem biskupa Szembeka z datą 1739. Z obrazów w kościele na uwagę zasługuje portret Ignacego Krasickiego oraz dziewięć obrazów Apostołów. Ozdobą obejścia kościelnego są rzeźby postaci (naturalnej wielkości) dwunastu Apostołów ustawione na otaczającym kościół murze.
- Brama Lidzbarska – jest jedyną zachowaną bramą z niegdyś istniejących trzech bram miejskich w Bisztynku. Wybudowana została w latach 1481–1547. Brama ta ok. 1780 została obniżona i przebudowana w stylu barokowym. późnobarokowe szczyty są najprawdopodobniej projektu Ernesta Mazura.
- kościół cmentarny pw. św. Michała Archanioła z lat 1618–1632, z dobudowaną wieżą i zakrystią w 1892 r.
- plebania pseudogotycka z końca XIX w.
- kościół poewangelicki z II poł. XIX w. w odbudowie po zniszczeniach z lat 70. XX wieku.
- kamieniczki z XIX i XX w.
- spichrz z XVIII wieku.
Transport
W mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:
- droga krajowa nr 57: Bartoszyce – Bisztynek – Pułtusk
- droga wojewódzka nr 594: Bisztynek – Reszel – Święta Lipka – Kętrzyn
Miasto doświadcza wykluczenia komunikacyjnego, nie mając bezpośredniego dostępu do transportu kolejowego. Najbliższy przystanek oddalony jest o 9,3 km (10 minut jazdy) w Sątopach-Samulewie (obsługuje dwanaście połączeń pasażerskich dla kierunków: Olsztyn Główny, Ełk, Korsze).
Komunikację autobusową zapewniają przedsiębiorstwa PKS Bartoszyce, PKS Olsztyn, PKS Mrągowo oraz przewoźnicy prywatni. Bisztynek posiada bezpośrednie połączenia autobusowe z Olsztynem, Bartoszycami, Mrągowem, Biskupcem i Lidzbarkiem Warmińskim.
Edukacja
W 2019 roku w Bisztynku utworzono Zespół Szkolno-Przedszkolny[6], w którego skład wchodzą:
- Przedszkole Samorządowe w Bisztynku
- Szkoła Podstawowa im. Ziemi Warmińskiej w Bisztynku.
Z dniem 1 września 1999 roku w Bisztynku utworzono Gimnazjum Publiczne, które następnie zostało w związku z Reformą systemu oświaty z 2017 roku włączone do Szkoły Podstawowej im. Ziemi Warmińskiej w Bisztynku i wygaszone.
Sport
W Bisztynku działa Ludowy Klub Sportowy „Reduta” prowadzący sekcję piłki nożnej.
- Data założenia – 12 lipca 1948
- Barwy – biało-niebieskie
- Adres – Al. Wojska Polskiego 7A, 11-230 Bisztynek
- Stadion – pojemność 1000 (wszystkie siedzące), oświetlenie – brak, wymiary boiska – 105 na 67
- Poziom rozgrywek – klasa A, grupa 1 warmińsko-mazurska
- Najbardziej znani piłkarze – Łukasz Tumicz, Bogdan Pudlis
Wspólnoty wyznaniowe
Ludzie związani z Bisztynkiem
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2024 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 22 lipca 2024 [dostęp 2024-10-23] (pol.).
- ↑ Stanisław Achremczyk: Historia Warmii i Mazur. Wyd. 2. Olsztyn: Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1997, s. 55. OCLC 247496406. Cytat: […] w 1385 założono najuboższe z miast warmińskich […] – Bisztynek. (pol.).
- ↑ Marzena Pollakówna: Osadnictwo Warmii w okresie krzyżackim. Poznań: Instytut Zachodni, 1953, s. 50. Cytat: […] Mała Barcja […] obejmowałaby […] część komornictwa lidzbarskiego, która skupia się na wschód od Łyny po Bisztynek. (pol.).
- ↑ Andrzej Piskozub: Nie trzeba głośno mówić. Publicystyka 1997–2002. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2003, s. 108. ISBN 83-7322-372-X. Cytat: Położone na wschód od rzeki Łyny części owej biskupiej Warmii, w czasach pogańskich należały nie do Warmii, lecz ówczesnej Barcji. Na terenie tej ostatniej wyrosły takie miasta biskupstwa warmińskiego, jak Reszel, Bisztynek, Jeziorany […]. (pol.).
- ↑ Bisztynek w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-12], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Uchwała nr V/36/19 -Rada Miejska w Bisztynku [online], 4 marca 2019.
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-06-04].
Bibliografia
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Rzempołuch A., 1993. Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich. Agencja Wyd. „Remix”, Olsztyn
- Biskupiec. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze, Olsztyn 1969, 368 str.
Linki zewnętrzne
- Historia Żydów w Bisztynku na portalu Wirtualny Sztetl
- Bisztynek, Bysztynek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 240.



_location_map.png)




