Bitwa nad Suteniem

Bitwa nad Suteniem

Walki Rusinów z Połowcami
Rzeka Suteń
Czas	4 kwietnia 1103
Miejsce	nad Suteniem (nazwa współczesna – Mołoczna)
Terytorium	Ruś Kijowska
Wynik	zwycięstwo Rusów
Strony konfliktu
Rusini Połowcy
Dowódcy
Światopełk II Michał, Dawid Światosławowicz, Włodzimierz II Monomach, Jaropełk Piotr, Dawid Wsiesławicz, Jaropełk Włodzimirzowic, Igor Jarosławowic Urusoba
Straty
10 tys. 12 tys., 20 książąt połowieckich
brak współrzędnych

Bitwa nad Suteniem – zbrojne starcie pomiędzy Rusinami i Połowcami, które miało miejsce w 4 kwietnia 1103 roku. Bitwa została odnotowana przez Powieść minionych lat.

W roku 1100 książę Włodzimierz II Monomach zarządził przygotowania do wyprawy sił ruskich przeciwko Połowcom. Do wyprawy doszło w 1103 roku a udział w niej wzięły wojska z Kijowa, Perejesławia, Smoleńska, Riazania i Połocka. Rusini wyruszyli brzegiem Dniepru, zaopatrzenie transportując rzeką. Przy Chortycy założono obóz, po czym wojsko ruskie wyruszyło w step. W jakiś czas później napotkano oddział przedni Połowców, który okrążono i całkowicie zniszczono. Dnia 4 kwietnia wojsko ruskie podeszło pod główne koczowisko sił Połowców. Opancerzona jazda ruska oskrzydliła przeciwnika, umożliwiając piechocie uderzenie od czoła. W wyniku tego ataku doszło do pogromu Połowców. Wielu z nich dostało się do niewoli ruskiej. W bitwie zginęło dwudziestu książąt połowieckich^[1].