Bitwa o Krosno
| II wojna światowa, front wschodni, operacja karpacko-dukielska | |||
| Czas |
8–11 września 1944 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
operacja karpacko-dukielska Armii Czerwonej | ||
| Wynik |
zwycięstwo żołnierzy Armii Czerwonej | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w latach 1945–1951 _location_map.png) | |||
 49°40′56″N 21°45′57″E/49,682222 21,765833 | |||
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=icon}
Bitwa o Krosno – starcie zbrojne mające miejsce w dniach 8–11 września 1944 między oddziałami armii niemieckiej a wojskami Armii Czerwonej wspieranymi przez wojska 1 Korpusu Czechosłowackiego, skutkujące zdobyciem Krosna i zakończeniem władzy reżimu III Rzeszy na terenie miasta.
Przebieg działań bojowych
Do Krosna i niemieckiej linii obrony zwanej Karpathenfestung wojska radzieckie i czechosłowackie dotarły 8 września 1944 w czasie operacji karpacko-dukielskiej. 38 Armią dowodził gen. płk Kiriłł Moskalenko, a wojskami czechosłowackimi gen. Ludvík Svoboda. Do pierwszych walk doszło 8 września, co skutkowało przełamaniem niemieckiej linii obrony. W dniu następnym rozpoczął się bój o Krosno. Miasto było ważnym punktem obrony, więc zostało solidnie przygotowane do obrony. Pomimo ataków trwających przez dwa dni wojska radzieckie nie zdołały zdobyć miasta[1]. Nie przełamano też niemieckiej obrony, pomimo wprowadzenia do walki dodatkowych jednostek, tj. 25 Korpusu Pancernego dowodzonego przez gen. Jewgienija Fominycha, 1 Gwardyjskiego Korpusu Kawalerii dowodzonego przez gen. Wiktora Baranowa i 1 Korpusu Czechosłowackiego dowodzonego przez gen. Ludwika Svobodę. Dopiero szturm przeprowadzony 11 września, wsparty atakami lotnictwa i artylerii, doprowadził do złamania niemieckiego oporu i zdobycia Krosna.
W walkach o zdobycie miasta wyróżnili się żołnierze ze 140 Dywizji Strzeleckiej dowodzonej przez gen. Aleksandra Kisielewa i 12 Brygady Pancernej dowodzonej przez płk. Mikołaja Duszaka. W czasie walk ulicznych bracia Grigorij i Iwan Sołtysowie zabili 15 żołnierzy niemieckich[2].
Upamiętnienie
W 1947 roku na cmentarzu przy ul. 3 Maja w Krośnie wzniesiono pomnik upamiętniający wyzwolenie Krosna przez żołnierzy 140 DS z 67 KS 38 Armii i 25 KPanc. 1 Frontu Ukraińskiego Armii Czerwonej[3].
Przypisy
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 245.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 246.
- ↑ Czubryt-Borkowski 1988 ↓, s. 387.
Bibliografia
- Czesław Czubryt-Borkowski: Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945. Warszawa: 1988. ISBN 83-217-2709-3.
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Warszawa: 1977.