Bocheński (herb szlachecki)

Herb Bocheński I
Herb Bocheński I

Bocheński I (Bocheński, Rawicz odmienny) − polski herb szlachecki, używany przez pruską rodzinę, osiedloną później na terenie całej Rzeczypospolitej, odmiana herbu Rawicz.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu złotym na czarnym niedźwiedziu panna w sukni srebrnej i koronie złotej, z rozpuszczonymi włosami i wzniesionymi rękoma.

W klejnocie nad hełmem w koronie rycerz w zbroi z proporcem w ręku, białym z czerwonym obramowaniem.

Labry czarne podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb wzmiankowany przez Ostrowskiego, Bonieckiego i Żernickiego (Der Polnische Adel).

Rodzina Bocheński

Herb pierwotnie pruski. Przemysław Pragert spekuluje, że kaszubska rodzina herbu Bochen mogła przyjąć ten herb po przyjęciu nazwiska Bocheński.

Herbowni

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Bocheński.

Przypisy

  1. ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia

  • Przemysław Pragert, Herbarz rodzin kaszubskich, t. 1, BiT, 2001, s. 41-42, 136, ISBN 83-919852-6-1, ISBN 978-83-919852-6-7.

Linki zewnętrzne


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.