Bogorajski

Herb Bogorajski
Herb Bogorajski

Bogorajski − polski herb szlachecki z nobilitacji, odmiana herbu Ostoja.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu czerwonym krzyż ćwiekowy srebrny między dwoma księżycami złotymi barkami do siebie, w pas.

W klejnocie pięć piór strusich.

Labry czerwone podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany nobilitacją sekretną Janowi Antoniemu i Ignacemu Bogorajskim w 1775 roku[2].

Herbowni

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Bogorajski.

Przypisy

  1. ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. ↑ Anna Wajs: Materiały genealogiczne nobilitacje indygenaty w zbiorach AGAD w Warszawie. DiG, 2001, s. 22. ISBN 83-7181-173-X.

Bibliografia

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.