Boleniec
| uroczysko-dawna miejscowość | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| SIMC |
nie nadano |
Położenie na mapie gminy Smołdzino ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu słupskiego ![]() | |
Boleniec (kaszb. Bòlińc[1], niem. Bollenz) – uroczysko-dawna miejscowość w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Smołdzino na Mierzei Łebskiej[2].
Wieś rybacka została zasypana przez wydmy ruchome, obecnie jest to teren Słowińskiego Parku Narodowego.
Nazwa
Nazwa ma pochodzenie słowiańskie i charakter topograficzny. Powstała przez dodanie do nazwy pospolitej boleń („gatunek ryby, Leuciscus aspius”) formantu -c[3]. Friedrich Lorentz odnotował formy nazwy w lokalnych gwarach słowińskich: Bɵlĩnc[4], Bɵlį̃nc[5]. Niemiecka nazwa Bollenz jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[3].
Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Bòléńc[6].
Historia
Wieś była zamieszkana przez Słowińców, a pierwsze wzmianki o niej pochodzą z 1558 roku (dokument księcia Bogusława X oraz protokół sądowy). Mieszkańcy zajmowali się rybołówstwem[7]. Na terenie wsi znajdowały się chaty kryte sitowiem. Zostały one zasypane przez wędrujące wydmy, a mieszkańcy Boleńca musieli się przenieść w inne miejsce.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 129 (pol.).
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2025, identyfikator PRNG: 7947
- 1 2 Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 21.
- ↑ Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1462.
- ↑ Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1463.
- ↑ Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw fizjograficznych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2018, s. 156, ISBN 978-83-62137-94-7.
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 179, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
_location_map.png)



