Stojcino

Stojcino
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

słupski

Gmina

Smołdzino

Liczba ludności (2011)

86[1]

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

76-213[2]

Tablice rejestracyjne

GSL

SIMC

0751195

Położenie na mapie gminy Smołdzino
Mapa konturowa gminy Smołdzino, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Stojcino”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Stojcino”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stojcino”
Położenie na mapie powiatu słupskiego
Mapa konturowa powiatu słupskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Stojcino”
Ziemia54°37′37″N 17°11′20″E/54,626944 17,188889[3]

Stojcino (kaszb. Stojcëno[4], niem. Stohentin) – wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Smołdzino na Wybrzeżu Słowińskim.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

W 2011 roku miejscowość liczyła 86 mieszkańców[1].

Nazwa

Nazwa, odnotowana po raz pierwszy w 1258 w formie Scoyicino, ma pochodzenie słowiańskie i charakter dzierżawczy. Powstała przez dodanie do zdrobnionej nazwy osobowej *Stojęta (por. Stojgniew) formantu -ino, z odnosowieniem -ę- pod wpływem sąsiedniej spółgłoski[5]. Friedrich Lorentz odnotował formę nazwy w lokalnych gwarach słowińskich: Stɵ̀·i̯cänɵ wraz z nazwami mieszkańców wyłącznie z pominiętym formantem -in – Stɵ̀·i̯cȯu̯n, Stɵ̀·i̯cȯu̯nkă „ts.”[6]. Niemiecka nazwa Stohentin jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[5]. Polska nazwa Stojcino w miejsce oczekiwanej *Stojęcino odzwierciedla wymowę słowińską[5].

Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Stojcëno[7].

Historyczne Zapisy Nazwy

  • Scoyicino (1258 r.)[8]
  • Voivcino (1259 r.)[8]
  • Stoytzin (1350 r.)[8]
  • Stoientin (1383 r.)[8]

Historia

Wieś założona na planie owalnicy[9].

W czasach pruskich wieś królewska. W 1784 r. mieszkało tu 18 chłopów z sołtysem, była kuźnia i łącznie 22 dymy[9].

W 1816 r. we wsi odbyło się ostatnie kazanie w języku kaszubskim[10], pomimo tego jeszcze w 1890 r. wieś zamieszkiwało około 200 Kaszubów[11]. Po regulacji stosunków własnościowych Stojcino przekształciło się w wieś chłopską i do końca taki charakter zachowało[9].

W 1939 r. było tu 68 gospodarstw chłopskich[9].

Zabytki

Zabytki tradycyjnego budownictwa wiejskiego na Pomorzu:

  • dom dwojak z przełomu XIX/XX w.[9]
  • dom o konstrukcji szachulcowej z drugiej połowy XIX w.[9]

Przypisy

  1. 1 2 Ludność w miejscowościach statystycznych według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [w:] Narodowy Spis Powszechny 2011 [on-line]. Główny urząd statystyczny. [dostęp 2015-09-04].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1225 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 131332
  4. ↑ Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 150 (pol.).
  5. 1 2 3 Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 104.
  6. ↑ Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1522.
  7. ↑ Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 221, ISBN 978-83-62137-50-3.
  8. 1 2 3 4 Alicja Świetlicka, Elżbieta Wisławska, Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego, Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich - Okręg Słupski, 1998, s. 216 (pol.).
  9. 1 2 3 4 5 6 Alicja Świetlicka, Elżbieta Wisławska, Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego, Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich - Okręg Słupski, 1998, s. 217 (pol.).
  10. ↑ Stefan Ramułt, Statystyka Ludności Kaszubskiej, Akademia Umiejętności - Skład Główny w Księgarni Spółki Wydawniczej Polskiej, 1899, s. 217 (pol.).
  11. ↑ Stefan Ramułt, Statystyka Ludności Kaszubskiej, Akademia Umiejętności - Skład Główny w Księgarni Spółki Wydawniczej Polskiej, 1899, s. 218 (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.