Bruce Eglinton

Bruce Eglinton (ur. 30 czerwca 1938 w Nowym Jorku, zm. 26 sierpnia 2015 w Rochester) – amerykański kierowca wyścigowy, projektant.

Urodził się w Nowym Jorku^[1]. Dorastał w Wenezueli oraz na Kubie. Ukończył California Institute of Technology. Ściganie rozpoczął w 1959 roku^[2]. Na początku lat 60. Eglinton rozpoczął rywalizację w Formule Junior w Stanach Zjednoczonych, gdzie ścigał się Lotusami. W roku 1962 rywalizował Lotusem 18, zajmując nim między innymi piąte miejsce w wyścigu Las Vegas Road Races^[3] oraz drugie w drugim biegu w zawodach w Marchbanks^[4]. Rok później zmienił pojazd na Lotusa 20^[5]. W 1963 roku nadal rywalizował Lotusem, wygrywając wyścig w Tucson^[6].

W roku 1964 Eglinton przeniósł się do Europy, aby uczestniczyć w zawodach Formuły 3. Ścigał się on Lotusem 27 w barwach zespołu Iana Raby'ego. 13 września wygrał zawody Flugplatzrennen Wunstorf^[7]. W maju był drugi w wyścigach na torach: Aintree^[8], Goodwood^[9] i Magny-Cours^[10]. Ponadto zajął między innymi czwarte miejsce podczas wyścigów na Monzy^[11] i Nogaro^[12] oraz piąte na Circuit de La Châtre^[13] i Autodrome de Linas-Montlhéry^[14]. Wywalczył również pole position do wyścigu Schleizer Dreieckrennen^[15]. Okazyjnie ścigał się wówczas także w Stanach Zjednoczonych, jednak bez sukcesów^[16][17].

W tym okresie Eglinton podjął pracę w firmie Le Grand, gdzie był odpowiedzialny za projektowanie samochodów wyścigowych dla Formuły B i Formuły C^[18]. W 1967 roku ponownie ścigał się w Europie. Jego najlepszym osiągnięciem było czwarte miejsce w wyścigu w Schleizu^[19].

W 1968 roku podczas testów wskutek zablokowania przepustnicy miał poważny wypadek, w wyniku którego doznał poważnych poparzeń^[18]. Rekonwalescencja zajęła mu 15 miesięcy oraz kosztowała 75 tysięcy dolarów. Do ścigania powrócił w 1971 roku, uczestnicząc Lotusem 70 w SCCA Continental Championship (Formuła 5000)^[18]. Nie ukończył jednak żadnego wyścigu^[20]. W połowie sezonu pożar zniszczył należącą do Eglintona lawetę, zapasowy silnik i części, co zmusiło Amerykanina do zarzucenia startów. Plany uczestnictwa w pełnym sezonie 1972 nie powiodły się wskutek braku funduszy^[2].

Zmarł w sierpniu 2015 roku w klinice Mayo w Rochester^[18].