Cerkiew Michała Archanioła w Brzegach Dolnych

Cerkiew Św. Michała Archanioła
obecnie
kościół
Matki Bożej Różańcowej
Zabytek: nr rej. A-264 z dnia 31.01.1992 r.[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Cerkiew od północnego zachodu
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Brzegi Dolne

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Matki Bożej Różańcowej w Brzegach Dolnych

Wezwanie

św. Michała Archanioła (jako cerkiew)
Matki Bożej Różańcowej (jako kościół)

Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne
Mapa konturowa gminy Ustrzyki Dolne, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Brzegi Dolne, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Brzegi Dolne, cerkiew”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Brzegi Dolne, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego
Mapa konturowa powiatu bieszczadzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Brzegi Dolne, cerkiew”
Ziemia49°26′38″N 22°36′50″E/49,443889 22,613889

Cerkiew Św. Michała Archanioła – dawna parafialna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1844 we wsi Brzegi Dolne.

Od 1973 cerkiew pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła parafialnego Matki Bożej Różańcowej w Brzegach Dolnych.

Historia

Cerkiew wzniesiona w roku 1844 w miejscu wcześniejszej cerkwi, wzmiankowanej już w roku 1615. Odnawiana kolejno w latach 1884, 1909 i 1922. Po powrocie wsi do Polski w roku 1951 cerkiew służyła Zarządowi Budownictwa Leśnego za magazyn nawozów i materiałów budowlanych. W roku 1973 przejęta została przez kościół rzymskokatolicki. W roku 1978 przeszła remont generalny.

Architektura i wyposażenie

Cerkiew w Brzegach Dolnych jest świątynią dwudzielną o konstrukcji zrębowej. Do prezbiterium przylegają dwie zakrystie, z czego południowa została dobudowana podczas remontu w roku 1909[2]. Nawa szersza niż prezbiterium. Nad obiema częściami dachy dwuspadowe. Nad nawą baniasta wieżyczka.

W świątyni nie zachowały się elementy pierwotnego ruchomego wyposażenia. Na ścianach i stropach zachowana polichromia figuralna i ornamentalna. Stanowiące najcenniejszy element wyposażenia XVIII-wieczne rzeźby pochodzą z kościoła w Przeworsku.

Wokół cerkwi

Na zachód od cerkwi stoi murowana dzwonnica parawanowa, najprawdopodobniej wybudowana równocześnie z cerkwią[3].

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2010-05-02].
  2. ↑ Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, str. 184 ISBN 83-89188-08-2
  3. ↑ Stanisław Kryciński, Cerkwie w Bieszczadach, Pruszków: Wydawnictwo Rewasz, 2005, s. 220, ISBN 83-89188-39-2, ISBN 83-89188-38-4, OCLC 69495051.

Bibliografia

  • Stanisław Kryciński, Cerkwie w Bieszczadach, Pruszków: Wydawnictwo Rewasz, 2005, s. 220, ISBN 83-89188-39-2, ISBN 83-89188-38-4, OCLC 69495051.
  • Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, str. 184-185 ISBN 83-89188-08-2
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.