Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Płazowie
| cerkiew parafialna | |||||||||||
![]() | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie |
obecnie nieużytkowana | ||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Wezwanie |
Zaśnięcia Matki Bożej | ||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Narol ![]() | |||||||||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu lubaczowskiego ![]() | |||||||||||
Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Płazowie – murowana parafialna cerkiew greckokatolicka, znajdująca się w Płazowie.
Cerkiew zbudowana została w 1936, w miejscu starszej, drewnianej cerkwi z 1728. Do parafii należała filialna cerkiew w Hucie Różanieckiej. Parafia należała do dekanatu lubaczowskiego, po I wojnie światowej do cieszanowskiego.

Karol Notz o starej cerkwi pisze, że na nawie miała napis: „Świątynię tę […] Mikołaja Stertyńskiego kosztem mieszczan miasta Płazowa za przyłożeniem się Iwana Grocha i żony jego Katarzyny roku bożego 1798.” Ikonostas w cerkwi miał być przywieziony ze wschodu, o bizantyjskim stylu, odnowiony w 1873 roku. Był obraz św. Mikołaja z 1740 roku. Przed tą cerkwią, była jeszcze starsza, która stała obok na pagórku[1].
Po wojnie cerkiew opuszczona i nieużywana.
Widok od prezbiterium
Widok od strony południowej
Elewacja frontowa
Przypisy
- ↑ J. Styrna, A Mamoń, Zabytki ziemi lubaczowskiej. Przemiany w latach 1904-2004, na podstawie rękopisu Karola Notza str. 182-183, Kraków 2004
Bibliografia
- Dmytro Błażejowśkyj, Istorycznyj szematyzm Peremyskoji Eparchiji z wkluczennjam Apostolśkoji Administratury Łemkiwszczyny (1828-1939), Lwów 1995, ISBN 5-7745-0672-X
.jpg)
_location_map.png)


