Christine Mboma
 | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
22 maja 2003 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Christine Katiku Mboma (ur. 22 maja 2003 w Divundu[1]) – namibijska lekkoatletka specjalizująca się w biegach sprinterskich.
Wychowała się w wiosce Shinyungwe w regionie Okawango Wschodnie. Jako dziecko została porzucona przez ojca, a jej matka zmarła w 2016 podczas porodu[2]. Lekkoatletykę uprawia od 2017[2].
W lipcu 2019 zdobyła brązowy medal w biegu na 800 metrów podczas mistrzostw Afryki Południowej w Moce na Mauritiusie[3]. W listopadzie 2020 triumfowała na tym dystansie podczas mistrzostw Namibii w Windhuku.
27 marca 2021 w Oshakati, jako niespełna 18-latka, ustanowiła nowy rekord życiowy w biegu na 400 metrów z czasem 50,97. 11 kwietnia poprawiła ten wynik podczas mityngu w Lusace na 49,24, osiągając wynik lepszy niż dotychczasowy rekord świata juniorów należący od 1991 roku do Grit Breuer. Tydzień później Mboma ponownie poprawiła swój rekord życiowy, biegnąc 400 metrów w czasie 49,22. 7 czerwca 2021 podczas mityngu w Pradze ustanowiła swój najlepszy rezultat w biegu na dwa razy krótszym dystansie (22,67). 30 czerwca wystartowała na memoriale Ireny Szewińskiej w Bydgoszczy, podczas którego przebiegła dystans 400 metrów w czasie 48,45. Wynik ten jest siódmym w tabeli wszech czasów.
W lipcu 2021 Namibijski Narodowy Komitet Olimpijski ogłosił, że Mboma i Beatrice Masilingi nie zostaną dopuszczone do startu w zawodach na 400 m na igrzyskach olimpijskich w Tokio. Ujawniono, że zawodniczki mają naturalnie podwyższony poziom testosteronu, który przekracza normy ustalone przez World Athletics (5 nm/l)[4]. Obie zostały dopuszczone jednak do startu na dystansie 200 metrów.
Podczas igrzysk w Tokio Mboma trzykrotnie poprawiała rekord świata juniorów w biegu na 200 metrów i dwukrotnie ustanawiała nowy rekord Afryki. W finale uzyskała czas 21,81 i zdobyła srebrny medal. Została tym samym pierwszą Namibijką, która stanęła na podium olimpijskim[5].
Osiągnięcia
| Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Pozycja | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|
| 2021 | Igrzyska olimpijskie |  Tokio | bieg na 200 metrów |  2. miejsce | 21,81 |
| Mistrzostwa świata juniorów |  Nairobi | bieg na 200 metrów |  1. miejsce | 21,84 | |
| sztafeta 4 × 100 metrów |  2. miejsce | 21,84 | |||
| 2022 | Igrzyska Wspólnoty Narodów |  Birmingham | bieg na 200 metrów |  3. miejsce | 22,80 |
Rekordy życiowe
- bieg na 100 metrów - 10,97 (30 kwietnia 2022, Gaborone) / 10,90w (15 kwietnia 2022, Little Rock)
- bieg na 200 metrów – 21,78 (9 września 2021, Zurych) – rekord Afryki, rekord świata juniorów
- bieg na 400 metrów – 49,22 (17 kwietnia 2021, Windhuk) rekord Namibii
Przypisy
- ↑ Personality of the week – Up and close with lightening fast Christine Mboma [online], neweralive.na [dostęp 2021-08-07] (ang.).
- 1 2 From Shinyungwe to the world: The story of Christine Katiku Mboma [online], Namibian Sun [dostęp 2021-08-07] (ang.).
- ↑ Masilingi shines in Mauritius [online], namibian.com.na [dostęp 2021-08-07] (ang.).
- ↑ MZbyt wysoki poziom testosteronu. Bieg na 400 m w Tokio bez Mbomy i Masilingi [online], rp.pl [dostęp 2021-08-07] (pol.).
- ↑ Tokyo Olympics: Historic silver for Namibia's Christine Mboma as Nigeria and Ghana win medals [online], BBC Sport [dostęp 2021-08-07] (ang.).
Bibliografia
- Profil zawodniczki na stronie World Athletics (ang.) [dostęp 7 sierpnia 2021].
- Christine Mboma, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2021-08-07] (ang.).