DJ-Kicks: Daddy G

W 1995 roku niezależna wytwórnia !K7 Records zainaugurowała serię DJ-Kicks wydając w jej ramach miksy i sety DJ-skie, prezentujące różnorodne style i gatunki, tworzone przez najlepszych artystów w branży, takich jak: Carl Craig, Kruder & Dorfmeister, Nightmares on Wax czy Stereo MC’s^[4]. Daddy G. zaprezentował na swoim złożonym z 17 utworów miksie osobisty, dość eklektyczny styl, jaki wniósł do Massive Attack^[5]. Różnorodność stylistyczno-gatunkową prezentują tu takie utwory jak: „Armagideon Time” Williego Williamsa i „Rockfort Rock” Sound Dimension (reggae), remiks „Mustt Mustt” pakistańskiego muzyka Nusrata Fateha Ali Khana, „Face A La Mer” Les Négresses Vertes, francuskiego zespołu grającego swoistą mieszankę punku, folku i muzyki latynoamerykańskiej^[4], „Just Kissed My Baby” The Meters (funk), „Oh Yeah” Foxy Brown (hip-hop), „Rock Steady” Arethy Franklin (soul)^[6] oraz dwa utwory Massive Attacks: „Karmacoma” (długi, rzadki miks wersji radiowej) i „Unfinished Sympathy” w wersji Paula Oakenfolda, kończący płytę^[4].

Lista i informacje według Discogs^[1]:

• Daddy G – DJ Mix, producent muzyczny, inżynier dźwięku
• Arden Hart – producent muzyczny, inżynier dźwięku
• Klaus Dahmen – design
• Dave Rimmer – informacje na okładce
• Rankin – zdjęcie

Oceny łączne
Publikacja	Ocena
Album of the Year	80/100[7]
Recenzje
Publikacja	Ocena
AllMusic	[5]
Robert Christgau	B+[8]
laut.de	[9]

Jason Birchmeier z AllMusic uważa, że „to wydanie to kolejny wyróżniający się miks w serii DJ-Kicks. Jeśli jesteś fanem Massive Attack, na pewno ci się spodoba, a nawet jeśli nie lubisz kreatywnych, dobrze wykonanych miksów z osobistym polotem, jest duża szansa, że znajdziesz tu wiele dla siebie”^[5].

„Podczas gdy inni artyści miksują szalone sety na tę okazję, Daddy G podchodzi do sprawy spokojniej. Zaciągnął do studia walizkę pełną swoich ulubionych płyt i po prostu puszczał jeden utwór po drugim – i kompilacja gotowa” – stwierdza Stefan Friedrich z laut.de dając wydawnictwu 4 gwiazdki (z 5)^[9].

W podobnym duchu utrzymany jest redakcyjny komentarz magazynu Resident Advisor: „Grzebiąc głęboko w swojej kolekcji płyt, Daddy G przedstawia 17 fajnych utworów, przenosząc utwory z lat 90., kiedy panował trip hop, i włączając wiele utworów z jego oryginalnego zespołu, Massive Attack. (...) Najnowsza płyta z tej serii przywraca atmosferę czasów, gdy trip hop był w szczytowym okresie, z bujnymi dźwiękami dochodzącymi z każdego zakątka globu, z powolnymi rytmami i jazzowymi akcentami. Uchwycając atmosferę i istotę tego gatunku, Daddy G oddał sprawiedliwość sobie i serii DJ Kicks”^[4].

Również Tim O'Neil z magazynu PopMatters analizując album konstatuje, iż „miks Daddy’ego G przenosi muzykę do początków Massive Attacks, wydobywając charakterystyczną dla tej grupy mieszankę hip-hopu, funku i reggae, a także rzuca światło na to, jak ta szczególna mieszanka odmiennych elementów wpłynęła na powstanie hybrydowego gatunku, trip hopu. Fakt, że [Daddy G] dodał kilka wybranych (i rzadkich!) fragmentów z historii zespołu, zapewnia szczególnie satysfakcjonujące doświadczenie”^[10].