Demografia Chorwacji
Demografia Chorwacji – Chorwację zamieszkuje prawie 4,5 mln mieszkańców. Istnieje tendencja spadkowa spowodowana głównie emigracją zarobkową do krajów zachodnich, ujemnym przyrostem naturalnym oraz emigracją Serbów do rodzinnego kraju – Serbii. Znaczna większość mieszka w miastach (64%); na wsi mieszka 36%.
Statystyki demograficzne (2007)
| Statystyki demograficzne (2007) | |
|---|---|
![]() | |
| Zmiana liczby ludności Chorwacji w latach 1992–2003 (w tysiącach) | |
| Liczba ludności | 4 493 312 |
| Ludność według wieku | |
| 0 – 14 lat | 16% mężczyzn: 368 639 kobiet: 349 703 |
| 15 – 64 lat | 67,1% mężczyzn: 1 499 354 kobiet: 1 515 932 |
| ponad 64 lata | 16,9% mężczyzn: 292 526 kobiet: 467 158 |
| Średnia wieku | |
| w całej populacji | 40,6 lat |
| mężczyzn | 38,6 lat |
| kobiet | 42,3 lat |
| Przyrost naturalny | -1,94‰ |
| Współczynnik urodzeń | 9,63 urodzeń/1000 mieszkańców |
| Współczynnik zgonów | 11,57 zgonów/1000 mieszkańców |
| Współczynnik migracji | 1,58 migrantów/1000 mieszkańców |
| Ludność według płci | |
| przy narodzeniu | 1,06 mężczyzn/kobiet |
| poniżej 15 lat | 1,05 mężczyzn/kobiet |
| 15 – 64 lat | 0,99 mężczyzn/kobiet |
| powyżej 64 lat | 0,62 mężczyzn/kobiet |
| w całej populacji | 0,93 mężczyzn/kobiet |
| Umieralność niemowląt | |
| w całej populacji | 6,6 martwych/1000 żywych urodzeń |
| płci męskiej | 6,6 martwych/1000 żywych urodzeń |
| płci żeńskiej | 6,6 martwych/1000 żywych urodzeń |
| Oczekiwana długość życia | |
| w całej populacji | 74,9 lat |
| mężczyzn | 71,26 lat |
| kobiet | 78,75 lat |
| Rozrodczość | 1,41 urodzeń/kobietę |
| HIV/AIDS | |
| Współczynnik dorosłych z HIV/AIDS | 0,1% (2003) |
| Liczba osób żyjących z HIV/AIDS | 200 (2003) |
| Liczba zmarłych na HIV/AIDS | mniej niż 10 (2003) |
Struktura etniczna

Chorwaci
Serbowie
Włosi
Węgrzy
Czesi
| Według spisu ludności z 2001 roku struktura narodowości w Chorwacji przedstawia się następująco: | ||
|---|---|---|
| Narodowość | Liczba | Procentowo |
| Chorwaci | 3 977 171 | 89,63% |
| Serbowie | 201 631 | 4,54% |
| Boszniacy | 20 755 | 0,47% |
| Włosi | 19 636 | 0,44% |
| Węgrzy | 16 595 | 0,37% |
| Albańczycy | 15 082 | 0,34% |
| Słoweńcy | 13 173 | 0,30% |
| inna narodowość | 81 355 | 1,81% |
| nie określona | 89 130 | 2,01% |
| brak danych | 17 975 | 0,41% |
Główne skupiska mniejszości narodowych znajdują się w następujących regionach:
- Albańczycy – Zagrzeb, Istria;
- Boszniacy – Zagrzeb, Istria, Primorje;
- Czesi – zachodnia Slawonia (miasta Daruvar i Grubišno Polje oraz gmina Končanica), Moslavina (miasta Pakrac, Lipik);
- Niemcy i Austriacy – Osijek, Zagrzeb
- Polacy – Zagrzeb, Rijeka
- Rusini – wschodnia Slawonia;
- Serbowie – Slawonia (zwłaszcza wschodnia), Kordun, Banovina, Zagrzeb, Rijeka;
- Słowacy – wschodnia i środkowa Slawonia (miasta Ilok i Našice);
- Słoweńcy – Zagrzeb, Primorje, Istria;
- Ukraińcy – Zagrzeb, żupania sisacko-moslawińska, żupania brodzko-posawska, żupania vukowarsko-srijemska;
- Węgrzy – Baranja;
- Włosi – zachodnia i południowa Istria, Rijeka, Cres, Lošinj, Moslavina.
Język
W tym samym spisie przy pytaniu o język ojczysty uzyskano następujące rezultaty:
- chorwacki – 96,11%,
- serbski – 1,00%,
- włoski – 0,46%,
- albański – 0,32%,
- węgierski – 0,28%,
- słoweński – 0,26%,
- inny – 0,78%,
- brak danych – 0,37%.
Językiem urzędowym państwa jest język chorwacki, jednak w gminach (općina) zamieszkanych co najmniej w 1/3 przez mniejszości, językami urzędowymi są również języki tych mniejszości. Obecnie status taki mają język serbski w 21 gminach, język węgierski w dwóch gminach, język włoski w dwóch gminach, język czeski w jednej gminie i język słowacki w jednej gminie[1]:
Serbski:
- Dvor, serb. Двор (Sisačko-moslavačka županija)
- Gvozd, serb. Гвозд (Sisačko-moslavačka županija)
- Krnjak, serb. Крњак (Karlovačka županija)
- Plaški, serb. Плашки (Karlovačka županija)
- Vojnić, serb. Војнић (Karlovačka županija)
- Vrbovsko, serb. Врбовско (Primorsko-goranska županija)
- Gmina Donji Lapac, serb. Доњи Лапац (Ličko-senjska županija)
- Udbina, serb. Удбина (Ličko-senjska županija)
- Vrhovine, serb. Врховине (Ličko-senjska županija)
- Gračac, serb. Грачац (Zadarska županija)
- Erdut, serb. Ердут (Osječko-baranjska županija)
- Jagodnjak, serb. Јагодњак (Osječko-baranjska županija)
- Šodolovci, serb. Шодоловци (Osječko-baranjska županija)
- Biskupija, serb. Бискупија (Šibensko-kninska županija)
- Civljane, serb. Цивљане (Šibensko-kninska županija)
- Ervenik, serb. Ервеник (Šibensko-kninska županija)
- Kistanje, serb. Кистање (Šibensko-kninska županija)
- Borovo, serb. Борово (Vukovarsko-srijemska županija)
- Markušica, serb. Маркушица (Vukovarsko-srijemska županija)
- Negoslavci, serb. Негославци (Vukovarsko-srijemska županija)
- Trpinja, serb. Трпиња (Vukovarsko-srijemska županija)
Węgierski:
- Bilje, węg. Bellye (Osječko-baranjska županija)
- Kneževi Vinogradi, węg. Herczegszöllös (Osječko-baranjska županija)
Włoski:
Czeski:
- Končanica, czeski Končenice (Bjelovarsko-bilogorska županija)
Słowacki:
- Punitovci, słow. Punitovci (Osječko-baranjska županija)
Religia
Natomiast jeśli chodzi o wyznania, wyniki spisu były następujące:
- katolicy – 88,0%,
- prawosławni – 4,4%,
- agnostycy i nieokreśleni – 3,0%,
- niewierzący – 2,2%,
- muzułmanie – 1,3%,
- inne – 0,5%,
- brak danych – 0,6%.
