Demografia Litwy

Litewski Departament Statystyki (Lietuvos Statistikos Departamentas) szacuje liczbę mieszkańców na początku kwietnia 2017 roku na 2 831 670^[1]. Według ostatniego spisu powszechnego z 2011 roku Litwa liczyła 3 043 429 mieszkańców, z czego mężczyzn 1 403 tys. (46,1%) a kobiet 1 641 tys. (53,9%)^[2]. Według poprzedniego spisu przeprowadzonego w 2001 roku, Litwa liczyła 3 483 972 mieszkańców, z czego mężczyzn 1 629 148 (46,76%) a kobiet 1 854 824 (53,24%), stopień urbanizacji społeczeństwa wynosił 66,94%, natomiast w czasie spisu przeprowadzonego w 1989 roku, liczbę mieszkańców oszacowano na 3 674 800. Odnotowywany ujemny przyrost naturalny, i w związku z tym systematyczny spadek liczby ludności, począwszy od 1991 roku, jest spowodowany przede wszystkim zmniejszaniem się liczby urodzeń, a w ostatnim czasie – po przystąpieniu Litwy do Unii Europejskiej w 2004 roku – także masową emigracją zarobkową. I tak w 1990 roku odnotowano 56 868 żywych urodzeń i 39 760 zgonów, natomiast w 2001 roku już tylko 31 546 żywych urodzeń i 40 399 zgonów.

Litwa jest najbardziej jednolitym narodowościowo państwem spośród wszystkich państw bałtyckich, dominującą grupą etniczną są Litwini, którzy liczą według spisu z 2011 roku ok. 2 561 tys. osób (2 907  tys. w czasie spisu z 2001), co stanowi 84,2% ogółu mieszkańców (84,6% w czasie spisu z 2001)^[2]. Znaczące mniejszości narodowe według ostatniego spisu z 2011 roku to Polacy liczący ok. 200,1 tys. osób (235 tys. w 2001 roku), i Rosjanie liczący 177 tys. osób (220 tys. w 2001 roku)^[2].

Polacy są największą mniejszością narodową, skupioną przede wszystkim na Wileńszczyźnie, w południowo-wschodniej części Litwy (Polacy na Litwie), administracyjnie jest to okręg wileński (26%), w poszczególnych rejonach jak wileńskim (61%) czy solecznickim (80%) Polacy są większością, w samym mieście Wilne Polacy stanowią 16,5% ogółu mieszkańców^[2]. Rosjanie są skoncentrowani głównie w dwóch miastach, gdzie stanowią znaczące mniejszości, w Wilnie (12%)^[2] i w Kłajpedzie (19,6%)^[2] oraz rejonie miejskim Wisaginia, gdzie stanowią większość (55%).

Według spisu ludności z 2011 i 2001 roku struktura narodowościowa/etniczna na Litwie przedstawia się następująco[2]:
Narodowość	Liczba w 2011 r.	Udział %	Zmiana od 2001 r.	Liczba w 2001 r.	Udział %
Litwini	2 561 314	84,2%	345 979	2 907 293	83,45%
Polacy	200 317	6,6%	34 672	234 989	6,74%
Rosjanie	176 913	5,8%	42 876	219 789	6,31%
Białorusini	36 227	1,2%	6 639	42 866	1,23%
Ukraińcy	16 423	0,5%	6 065	22 488	0,65%
Inni	52 235	1,7%	4 312	56 547	1,62%
Ludność ogółem	3 043 429	100%	440 543	3 483 972	100%

Językiem urzędowym na Litwie jest bałtycki język litewski, będący językiem etnicznej większości litewskiej. Język litewski jest obok języka łotewskiego jedynym istniejącym przedstawicielem bałtyckiej grupy językowej. Ponadto w użyciu są języki mniejszości narodowych, głównie słowiańskie, takie jak polski, białoruski i rosyjski.

W rejonach zamieszkanych przez duże skupiska mniejszości narodowych do końca 2010 roku ustawa o mniejszościach narodowych pozwalała na używanie języka mniejszości w urzędach i na tablicach informacyjnych. Ustawa ta wygasła 1 stycznia 2010 roku, a nowa nie została przyjęta.

Religie według danych z 2001 r.:^[5]

• Rzymsko-katolicyzm - 80% (2 752 447 osób)
• Prawosławie - 4% (141 821 osób)
• Staroobrzędowcy - 0,77% (27 073 osób)
• Protestantyzm - 0,88% (30 487 osób), w tym:
  • Luteranizm - 0,56% (19 637 osób)
  • Kalwinizm - 0,2% (7 082 osób)
  • Zielonoświątkowcy - 0,04% (1 307 osób)
  • Baptyzm - 0,04% (1 249 osób)
  • Adwentyści Dnia Siódmego - 0,04% (1 212 osób)
• Świadkowie Jehowy - 0,1% (3 512 osób)
• Islam sunnicki - 0,08% (2 860 osób)
• inni chrześcijanie - 0,06% (2 200 osób)
• Poganie bałtyccy - 0,04%(1 270 osób)
• Judaizm - 0,04% (1 272 osób)
• inne religie - 0,135% (4 701 osób)
• Ateizm - 9,5% (331 087 osób)
• niezidentyfikowani - 5,4% (186 447 osób)

Na Litwie są 103 miasta (po litewsku – l.poj. miestas; l.mn. miestai). Miasto zostało zdefiniowane przez litewski parlament jako obszar o zwartej zabudowie, liczący powyżej 3000 mieszkańców, gdzie dwie trzecie ludności znajduje zatrudnienie poza rolnictwem. Miejscowości, które liczą poniżej 3000 mieszkańców, ale posiadają historyczne prawa miejskie, również posiadają status miasta. Najstarszym litewskim miastem jest Kłajpeda, która otrzymała prawa miejskie w 1257 roku. Większość litewskich miast to miasta małe, tylko 6 liczy więcej niż 50 tys. mieszkańców, a tylko 2 więcej niż 200 tys., z kolei aż 65 ma mniej niż 10 tys. mieszkańców. Największym miastem i stolicą zarazem jest Wilno, liczące ponad 500 tys. mieszkańców. Według spisu ludności z 2011, jak i zarówno z 2001 roku, w miastach żyło ok. 66,7% mieszkańców Litwy^[2].

Poniższa tabela przedstawia 10 największych miast Litwy (dane szacunkowe na 1 stycznia 2012 roku)^[6].

	Nazwa polska	Nazwa litewska	Okręg	Liczba mieszkańców	Lokalizacja miast na Litwie
1	Wilno	Vilnius	Okręg wileński	523 050
2	Kowno	Kaunas	Okręg kowieński	311 148
3	Kłajpeda	Klaipėda	Okręg kłajpedzki	160 361
4	Szawle	Šiauliai	Okręg szawelski	107 875
5	Poniewież	Panevėžys	Okręg poniewieski	98 612
6	Olita	Alytus	Okręg olicki	58 616
7	Mariampol	Marijampolė	Okręg mariampolski	40 388
8	Możejki	Mažeikiai	Okręg telszański	36 700
9	Janów	Jonava	Okręg kowieński	30 224
10	Uciana	Utena	Okręg uciański	28 622