Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Spicow pojawił się 20 listopada 2012 roku w miejscowości Wierszyna Tioi, gdzie w zawodach Pucharu Kontynentalnego zajął 141. miejsce w biegu na 10 km techniką dowolną. W 2014 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Val di Fiemme, zajmując 35. miejsce w sprincie stylem dowolnym. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Ałmaty był drugi na 10 km stylem dowolnym, trzeci w biegu łączonym, a wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył złoty medal w sztafecie. Brał także udział w mistrzostwach świata juniorów w Râșnovie w 2016 roku, gdzie był drugi w sztafecie i trzeci w biegu 10 km techniką dowolną. W Pucharze Świata zadebiutował 9 grudnia 2017 roku w Davos, w sprincie stylem dowolnym. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył dzień później, zajmując siódme miejsce w biegu na 15 km stylem dowolnym.
Na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku startował jako reprezentant ekipy sportowców olimpijskich z Rosji. Razem z Andriejem Łarkowem, Aleksiejem Czerwotkinem i Aleksandrem Bolszunowem zajął drugie miejsce w sztafecie. Srebrny medal zdobył także w sprincie drużynowym, startując w parze z Bolszunowem. Ponadto był trzeci w biegu na 15 km stylem dowolnym, przegrywając tylko z Dario Cologną ze Szwajcarii i Norwegiem Simenem Hegstadem Krügerem. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Pekinie wywalczył dwa medale. Wspólnie z Bolszunowen, Aleksiejem Czerwotkinem i Siergiejem Ustiugowem był najlepszy w sztafecie. Był też drugi w biegu łączonym, rozdzielając Bolszunowa i Iivo Niskanena z Finlandii.
Osiągnięcia
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Konkurencja |
Czas biegu |
Strata |
Zwycięzca |
| 4. |
11 lutego |
2018 |
Pjongczang |
30 km bieg łączony |
1:16:20,0 |
+ 12,7 |
Simen Hegstad Krüger |
3. |
16 lutego |
2018 |
Pjongczang |
15 km stylem dowolnym |
33:43,9 |
+ 23,0 |
Dario Cologna |
2. |
18 lutego |
2018 |
Pjongczang |
bieg sztafetowy 4x10 km[1] |
1:33:04,9 |
+ 9,4 |
Norwegia |
2. |
21 lutego |
2018 |
Pjongczang |
Sprint drużynowy stylem dowolnym[2] |
15:56,26 |
+ 1,71 |
Norwegia |
| 20. |
24 lutego |
2018 |
Pjongczang |
50 km stylem klasycznym |
2:08:22,1 |
+ 8:02,5 |
Iivo Niskanen |
2. |
6 lutego |
2022 |
Zhangjiakou |
30 km bieg łączony |
1:16:09,8 |
+ 1:11,0 |
Aleksandr Bolszunow |
1. |
13 lutego |
2022 |
Zhangjiakou |
bieg sztafetowy 4 × 10 km[3] |
1:54:50,7 |
– |
– |
| 6. |
19 lutego |
2022 |
Zhangjiakou |
50 (28,4) km stylem dowolnym[4] |
1:11:32,7 |
+ 26,2 |
Aleksandr Bolszunow |
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Konkurs |
Wynik |
Strata |
Zwycięzca |
| 35. |
29 stycznia |
2014 |
Val di Fiemme |
Sprint stylem dowolnym |
? |
– |
Jean Tiberghien |
2. |
4 lutego |
2015 |
Ałmaty |
10 km stylem dowolnym |
23:36,4 min |
+15,9 s |
Aleksiej Czerwotkin |
3. |
6 lutego |
2015 |
Ałmaty |
2x10 km bieg łączony |
48:53,3 |
+2,5 |
Aleksiej Czerwotkin |
1. |
8 lutego |
2015 |
Ałmaty |
Sztafeta 4x5 km[5] |
45:11,0 |
– |
– |
| 4. |
22 lutego |
2016 |
Râșnov |
Sprint stylem dowolnym |
2:31,42 |
+1,09 |
Johannes Høsflot Klæbo |
3. |
25 lutego |
2016 |
Râșnov |
15 km stylem dowolnym |
31:19,1 |
+29,2 |
Iwan Jakimuszkin |
2. |
26 lutego |
2016 |
Râșnov |
Sztafeta 4×5 km[6] |
43:07,5 |
+47,7 |
Norwegia |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Miejsca na podium w etapach chronologicznie
Miejsca w poszczególnych zawodach
Przypisy
- ↑ Skład drużyny: Andriej Łarkow, Aleksandr Bolszunow, Aleksiej Czerwotkin, Dienis Spicow.
- ↑ Skład drużyny: Dienis Spicow, Aleksandr Bolszunow.
- ↑ Skład drużyny: Aleksiej Czerwotkin, Aleksandr Bolszunow, Dienis Spicow, Siergiej Ustiugow.
- ↑ Bieg miał odbyć się na dystansie 50 kilometrów. Dystans, został skrócony z powodu niskiej temperatury, oraz silnego wiatru.
- ↑ Skład drużyny: Aleksandr Bakanow, Iwan Jakimuszkin, Dienis Spicow, Aleksiej Czerwotkin.
- ↑ Skład zespołu: Aleksandr Bolszunow, Iwan Kiriłłow, Dienis Spicow, Iwan Jakimuszkin.
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 27.02.2018 № 88 „О награждении государственными наградами Российской Федерации”. publication.pravo.gov.ru. [dostęp 2018-06-21]. (ros.).
Bibliografia
- 1936:
(Nurmela, Karppinen, Lähde, Jalkanen)
- 1948:
(Östensson, Täpp, Eriksson, Lundström)
- 1952:
(Hasu, Lonkila, Korhonen, Mäkelä)
- 1956:
(Tierientjew, Kołczin, Anikin, Kuzin)
- 1960:
(Alatalo, Mäntyranta, Huhtala, Hakulinen)
- 1964:
(Asph, Jernberg, Stefansson, Rönnlund)
- 1968:
(Martinsen, Tyldum, Grønningen, Ellefsæter)
- 1972:
(Woronkow, Skobow, Simaszow, Wiedienin)
- 1976:
(Pitkänen, Mieto, Teurajärvi, Koivisto)
- 1980:
(Roczew, Bażukow, Bielajew, Zimiatow)
- 1984:
(Wassberg, Kohlberg, Ottosson, Svan)
- 1988:
(Ottosson, Wassberg, Svan, Mogren)
- 1992:
(Langli, Ulvang, Skjeldal, Dæhlie)
- 1994:
(De Zolt, Albarello, Vanzetta, Fauner)
- 1998:
(Sivertsen, Jevne, Dæhlie, Alsgaard)
- 2002:
(Aukland, Estil, Skjeldal, Alsgaard)
- 2006:
(Valbusa, Di Centa, Piller Cottrer, Zorzi)
- 2010:
(Richardsson, Olsson, Södergren, Hellner)
- 2014:
(Nelson, Richardsson, Olsson, Hellner)
- 2018:
(Tønseth, Sundby, Krüger, Klæbo)
- 2022:
(Czerwotkin, Bolszunow, Spicow, Ustiugow)
|