Dymitr (patriarcha Serbii)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	8 listopada 1884
Miejscowość	Belgrad
Miejsce	Sobór św. Michała Archanioła
Konsekrowani biskupi
Gabriel (Dožić)	1911
Hilarion (Zeremski)	18 grudnia 1912
Dosyteusz (Vasić)	25 maja 1913
Mikołaj (Velimirović)	25 marca 1919
Ireneusz (Ćirić)	15 czerwca 1919
Józef (Cvijović)	19 grudnia 1920
Daniel (Pantelić)	25 grudnia 1920
Maksymilian (Hajdin)	2 stycznia 1921
Gorazd (Pavlík)	25 września 1921
Emilian (Piperković)	23 stycznia 1922
Beniamin (Taušanović)	6 grudnia 1925
Mardariusz (Uskoković)	25 kwietnia 1926
Nektariusz (Krulj)	16 maja 1926
Jan (Ilić)	1926
Ireneusz (Đorđević)	25 grudnia 1928

Dymitr
Dimitrije
	Dimitrije Pavlović
	Patriarcha Serbii
Kraj działania	Jugosławia
Data i miejsce urodzenia	28 października 1846 ; Požarevac
Data i miejsce śmierci	6 kwietnia 1930 ; Belgrad
Miejsce pochówku	Monaster Rakovica↗
	Patriarcha Serbii
Okres sprawowania	1920–1930
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Chirotonia biskupia	8 listopada 1884
Wybór patriarchy	1920

Dymitr, imię świeckie Dimitrije Pavlović; cyr. Димитрије Павловић (ur. 28 października 1846 w Požarevacu, zm. 6 kwietnia 1930 w Belgradzie^[1]) – serbski duchowny prawosławny, patriarcha Serbskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1920–1930.

Życiorys

Był synem Stojana i Milosavy z d. Petković. Po ukończeniu szkoły w Požarevacu, kontynuował naukę w Belgradzie. W 1868 ukończył studia teologiczne. W 1870 otrzymał godność prezbitera. W latach 1882–1884 był profesorem seminarium w Belgradzie. 8 listopada 1884 został wyświęcony na biskupa i otrzymał godność zwierzchnika eparchii w Niszu, a w 1898 eparchii Šabac-Valjevo^[1]. Po śmierci metropolity Innocentego w 1905 został metropolitą belgradzkim, zwierzchnikiem Cerkwi w Królestwie Serbii. W czasie I wojny światowej wraz z władzami Serbii opuścił kraj, udając się poprzez Albanię na Korfu^[1].

W 1920 Sobór Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego zebrany w Sremskich Karłowicach dokonał odnowienia patriarchatu, wybierając metropolitę Dymitra pierwszym patriarchą zjednoczonego Kościoła. W 1921 ustanowił eparchię czesko-morawską, z metropolitą Gorazdem na jej czele^[1]. 8 czerwca 1922 prowadził ceremonię zaślubin króla Aleksandra I i Marii Rumuńskiej w katedrze belgradzkiej.

W maju 1929 ciężko zachorował, zmarł w 1930, jego szczątki spoczęły w klasztorze Rakovica^[1].

Przypisy

1 2 3 4 5 Димитрије Павловић [online], srpskaenciklopedija.org [dostęp 2021-11-07] (serb.).

Bibliografia

Ivo Banač, The national question in Yugoslavia: origins, history, politics, Cornell University Press 1988, ISBN 0-8014-9493-1
Sima M. Ćirković, The Serbs, Wiley-Blackwell 2004, ISBN 0-631-20471-7

[srpska-1] 1 2 3 4 5 Димитрије Павловић [online], srpskaenciklopedija.org [dostęp 2021-11-07] (serb.).

[1]

Metropolita Žičy	św. Sawa I (1219–1233)
Metropolici Peći	Arseniusz I (1233–1263) św. Sawa II (1263–1271) Daniel I (1271–1272) Joannicjusz I (1272–1276) wakat Eustacjusz I (1279–1286) Jakub I (1286–1292) Eustacjusz II (1292–1309) Sawa III (1309–1316) Nikodem (1316–1324) Daniel II (1324–1337)
Patriarchowie serbscy rezydujący w Peći	Joannicjusz II (1337–1354) Sawa IV (1354–1375) Efrem (1375–1380) Spirydon (1380–1389) Efrem (drugi raz) (1389–1390) Daniel III (1390–1396) Sawa V (1396–1407) Daniel IV (1407) Cyryl I (1407–1418) Nikon (1418–1435) Teofan (1435–1446) Nikodem II (1446–1453) Arseniusz II (1453–1459) wakat Jan I (1508) wakat Marek (1524) wakat Paweł I (1527–1535) wakat Makary (1557–1572) Antoni (1572–1575) Gerazym (1575–1585) Sawwacjusz (1585–1586) Hieroteusz (1586–1591) Filip (1591–1592) Jan II (1592–1613) Paisjusz I (1613–1647) Gabriel I (1648–1655) Maksym I (1655–1672) Arseniusz III (1672–1691) Kalinik I (1691–1710) Atanazy I (1711–1712) Mojżesz (1712–1725) Arseniusz IX (1725–1737) Joannicjusz III (1739–1746) Atanazy II (1746–1752) Gabriel II (1752) Gabriel III (1752–1758) Wincenty I (1758) Paisjusz II (1758) Gabriel IV (1758–1759) Cyryl II (1759–1763) Bazyli (1763–1765) Kalinik II (1765–1766)
Metropolici, a następnie Patriarchowie karłowiccy	Arseniusz III (1691–1706) Arseniusz IV (1737–1748) Izajasz (1748–1749) Paweł (1749–1768) Jan (1768–1773) Wincenty (1774–1780) Mojżesz (1780–1790) Stefan (1790–1836) Stefan (1836–1841) Józef - jako metropolita (1842–1848) Józef - jako patriarcha (1848–1861) Samuel (1861–1870) Prokop (1874–1879) German (1879–1888) Jerzy II (1888–1907) Lucjan (1908–1913)
Patriarchowie Serbii	Dymitr (1920–1930) Barnaba (1930–1937) Gabriel V (1938–1950) Wincenty II (1950–1958) German (1958–1990) Paweł (1990–2009) Ireneusz (2010-2020) Porfiriusz (od 2021)

Dimitrije Pavlović
Patriarcha Serbii

Kraj działania	Jugosławia
Data i miejsce urodzenia	28 października 1846 Požarevac
Data i miejsce śmierci	6 kwietnia 1930 Belgrad
Miejsce pochówku	Monaster Rakovica↗
Patriarcha Serbii
Okres sprawowania	1920–1930

Wyznanie	prawosławne
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Chirotonia biskupia	8 listopada 1884
Wybór patriarchy	1920