Dmitrij Radczenko
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Dmitrij Leonidowicz Radczenko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
184 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dmitrij Leonidowicz Radczenko (ros. Дмитрий Леонидович Радченко, ur. 2 grudnia 1970 w Leningradzie) – rosyjski piłkarz grający na pozycji napastnika.
Kariera klubowa
Karierę piłkarską rozpoczął w tamtejszym klubie Dinamo Leningrad. W 1988 roku zadebiutował w drugiej lidze radzieckiej, ale już w 1989 roku był zawodnikiem lokalnego rywala Dynama, Zenitu Leningrad. W Zenicie spędził dwa sezony, a w 1991 roku został piłkarzem stołecznego Spartaka Moskwa. W 1991 roku został wicemistrzem ZSRR, a w 1992 zdobył puchar tego kraju. Wtedy też został mistrzem nowo powstałej rosyjskiej Wyższej ligi, a w 1993 roku powtórzył ten sukces.
Latem 1993 roku Radczenko przeszedł do hiszpańskiego Racingu Santander, w którym był drugim Rosjaninem obok Dmitrija Popowa. W Primera División zadebiutował 5 września 1993 w wygranym 1:0 domowym spotkaniu z Rayo Vallecano. W swoim pierwszym sezonie spędzonym w La Liga strzelił 11 goli, a w kolejnym (1994/1995) zaliczył 10 trafień.
Latem 1995 Radczenko odszedł do Deportivo La Coruña, a pierwszy mecz w nowej drużynie rozegrał 2 września przeciwko Valencii (3:0). Większą część sezonu spędził w Deportivo jako rezerwowy dla Brazylijczyka Bebeto i Hiszpana Javiera Manjarína, ale zdołał strzelić 5 bramek w lidze. W 1996 roku Radczenko odszedł z Deportivo i został zawodnikiem madryckiego Rayo Vallecano. Na koniec sezonu spadł z tym klubem do Segunda División, a rok później to samo uczynił jako rezerwowy CP Mérida. Sezon 1998/1999 Rosjanin spędził w drugoligowej Composteli.
W połowie 1999 roku Radczenko wyjechał do Japonii i podpisał kontrakt z tamtejszym Júbilo Iwata wywodzącym się z miasta Iwata. Na koniec roku został mistrzem Japonii, a w 2000 roku zajął z Júbilo 4. miejsce w rozgrywkach ligowych. W połowie 2001 roku został piłkarzem chorwackiego Hajduka Split i przez rok występował na boiskach ligi chorwackiej. W 2002 roku został piłkarzem amatorskiego hiszpańskiego klubu, Bergantiños FC. W 2003 roku w jego barwach zakończył karierę.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1988 | Dinamo Leningrad |  ZSRR |
II liga | 20 | 5 |
| 1989 | Zenit Leningrad | ZSRR |
Wyższa liga | 19 | 5 |
| 1990 | Zenit Leningrad | ZSRR |
Wyższa liga | 35 | 11 |
| 1991 | Spartak Moskwa | ZSRR |
Wyższa liga | 29 | 13 |
| 1992 | Spartak Moskwa |  Rosja |
Wyższa liga | 18 | 12 |
| 1993 | Spartak Moskwa | Rosja |
Wyższa liga | 14 | 2 |
| 1993/94 | Racing Santander |  Hiszpania |
Primera División | 36 | 11 |
| 1994/95 | Racing Santander | Hiszpania |
Primera División | 36 | 9 |
| 1995/96 | Deportivo La Coruña | Hiszpania |
Primera División | 28 | 5 |
| 1996/97 | Rayo Vallecano | Hiszpania |
Primera División | 31 | 1 |
| 1997/98 | CP Mérida | Hiszpania |
Primera División | 10 | 0 |
| 1998/99 | SD Compostela | Hiszpania |
Segunda División | 9 | 0 |
| 1999 | Júbilo Iwata |  Japonia |
J-League | 7 | 1 |
| 2000 | Júbilo Iwata | Japonia |
J-League | 21 | 5 |
| 2001/02 | Hajduk Split |  Chorwacja |
I liga | 10 | 4 |
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Związku Radzieckiego Radczenko zadebiutował 21 listopada 1990 roku w zremisowanym 0:0 towarzyskim meczu ze Stanami Zjednoczonymi. W kadrze ZSRR rozegrał 2 mecze, a 16 sierpnia 1992 rozegrał swój pierwszy mecz w barwach reprezentacji Rosji, wygrany 2:0 z Meksykiem. W 1994 roku został powołany przez selekcjonera Pawła Sadyrina do kadry na Mistrzostwa Świata w USA. Tam wystąpił we wszystkich trzech grupowych spotkaniach: w przegranych 0:2 z Brazylią i 1:3 ze Szwecją oraz wygranym 6:1 z Kamerunem i zdobył w nim gola. Ostatni mecz w kadrze narodowej rozegrał w październiku 1996 przeciwko Izraelowi (1:1). Łącznie wystąpił w niej 33 razy i strzelił 9 bramek.