Dorina Vaccaroni

szermierka
Dorina Vaccaroni
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 września 1963
Lido

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
złotoBarcelona 1992szermierka
(floret druż.)
srebroSeul 1988szermierka
(floret druż.)
brązLos Angeles 1984szermierka
(floret ind.)
Mistrzostwa świata
złotoRzym 1982floret druż.
złotoWiedeń 1983floret druż.
złotoWiedeń 1983floret ind.
złotoLyon 1990floret druż.
złotoBudapeszt 1991floret druż.
srebroRzym 1982floret ind.
brązClermont-Ferrand 1981floret ind.
brązLozanna 1987floret druż.
brązEssen 1993floret druż.
Mistrzostwa Europy
złotoMödling 1982floret ind.
srebroFoggia 1981floret ind.

Dorina Vaccaroni, po męzu Manzo (ur. 24 września 1963 na Lido[1]) – włoska florecistka, trzykrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980 roku była piąta w zawodach drużynowych i szósta w indywidualnych (włoscy sportowcy wystartowali pod flagą olimpijską). Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Los Angeles wywalczyła indywidualnie brązowy medal, plasując się za Chinką Luan Jujie i Cornelią Hanisch z RFN[2]. W zawodach drużynowych była tam czwarta. Następnie razem z Margheritą Zalaffi, Francescą Bortolozzi, Lucią Traversą i Annapią Gandolfi zdobyła drużynowo srebrny medal podczas igrzysk olimpijskich w Seulu w 1988 roku. Indywidualnie zajęła tym razem dziesiąte miejsce. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku, gdzie reprezentacja Włoch w składzie: Giovanna Trillini, Margherita Zalaffi, Francesca Bortolozzi, Diana Bianchedi i Dorina Vaccaroni zwyciężyła w zawodach drużynowych. Indywidualnie tym razem nie startowała.

Podczas mistrzostw świata w Clermont-Ferrand w 1981 roku była trzecia w turnieju indywidualnym, za Cornelią Hanisch i Luan Jujie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Rzymie indywidualnie była druga, przegrywając w finale z Nailą Gilazową z ZSRR. Na tej samej imprezie razem z Carolą Cicconetti, Anną Ritą Sparaciari, Clarą Mochi i Margheritą Zalaffi zwyciężyła w turnieju drużynowym. Kolejne dwa medale zdobyła na mistrzostwach świata w Wiedniu w 1983 roku. Najpierw zwyciężyła indywidualnie, pokonując w finale Carolę Cicconetti. Następnie razem z koleżankami z reprezentacji zwyciężyła także w turnieju drużynowym. W kolejnych latach zdobywała medale drużynowo: złote na mistrzostwach świata w Lyonie (1990) i mistrzostwach świata w Budapeszcie (1991) oraz brązowe podczas mistrzostw świata w Lozannie (1987) i mistrzostw świata w Essen (1993)[3].

Wywalczyła ponadto złoty medal w zawodach indywidualnych podczas mistrzostw Europy w Mödling w 1982 roku oraz srebrny na mistrzostwach Europy w Foggii rok wcześniej[4].

Przypisy

  1. Dorina Vaccaroni Bio, Stats, and Results | Olympics at Sports-Reference.com [online], www.sports-reference.com [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-17] (ang.).
  2. Olympedia - 1984 Summer Olympics, Foil, Individual, Women [online], olympedia.org [dostęp 2023-08-31] (ang.).
  3. Fechten - Weltmeisterschaften (Damen - Florett) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-08-31] (niem.).
  4. Fechten - Europameisterschaften (Florett - Damen) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-08-31] (niem.).

Linki zewnętrzne