Drugi rząd Angeli Merkel

Drugi rząd Angeli Merkel
 Niemcy
Ilustracja
Angela Merkel
Kanclerz

Angela Merkel

Partie

CDU, CSU, FDP

Kadencja

od 28 października 2009
do 17 grudnia 2013

Poprzedni

Pierwszy rząd Angeli Merkel

Następny

Trzeci rząd Angeli Merkel

Drugi rząd Angeli Merkel (niem. Kabinett Merkel II) – rząd niemiecki utworzony w wyniku wyborów parlamentarnych 2009, w których po raz pierwszy od 1994 bezwzględną większość uzyskały ugrupowania chadeckie (CDU, CSU) i liberałowie (FDP). W odróżnieniu od pierwszego rządu Angeli Merkel, w którym zasiadali przedstawiciele dwóch największych ugrupowań na scenie politycznej (CDU–CSU i SPD), był to centroprawicowy rząd tzw. małej koalicji czarno-żółtej (schwarz–gelb). Skład gabinetu został ogłoszony 23/24 października 2009[1], zaprzysiężenie rządu nastąpiło 28 października 2009[2].

Skład rządu

Imię i nazwisko Funkcja Partia Czas pełnienia funkcji
Od Do
Angela Merkel Kanclerz federalny Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 28 października 2009(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Guido Westerwelle Wicekanclerz Wolna Partia Demokratyczna 28 października 2009(dts) 18 maja 2011(dts)[3]
Philipp Rösler Wicekanclerz Wolna Partia Demokratyczna 18 maja 2011(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Guido Westerwelle Minister spraw zagranicznych Wolna Partia Demokratyczna 28 października 2009(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Thomas de Maizière Minister spraw wewnętrznych Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 28 października 2009(dts) 3 marca 2011(dts)
Hans-Peter Friedrich Minister spraw wewnętrznych Unia Chrześcijańsko-Społeczna 3 marca 2011(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Sabine Leutheusser-Schnarrenberger Minister sprawiedliwości Wolna Partia Demokratyczna 28 października 2009(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Wolfgang Schäuble Minister finansów Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 28 października 2009(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Ilse Aigner Minister wyżywienia, rolnictwa i ochrony konsumentów Unia Chrześcijańsko-Społeczna 28 października 2009(dts) 30 września 2013(dts)
Franz Josef Jung Minister pracy i spraw społecznych Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 28 października 2009(dts) 27 listopada 2009(dts)[4]
Ursula von der Leyen Minister pracy i spraw społecznych Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 30 listopada 2009(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Karl-Theodor zu Guttenberg Minister obrony Unia Chrześcijańsko-Społeczna 28 października 2009(dts) 3 marca 2011(dts)
Thomas de Maizière Minister obrony Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 3 marca 2011(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Ursula von der Leyen Minister rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 28 października 2009(dts) 30 listopada 2009(dts)
Kristina Köhler Minister rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 30 listopada 2009(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Philipp Rösler Minister zdrowia Wolna Partia Demokratyczna 28 października 2009(dts) 12 maja 2011(dts)
Daniel Bahr Minister zdrowia Wolna Partia Demokratyczna 12 maja 2011(dts)[5] 17 grudnia 2013(dts)
Peter Ramsauer Minister transportu, budownictwa i rozwoju miast Unia Chrześcijańsko-Społeczna 28 października 2009(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Norbert Röttgen Minister środowiska, ochrony przyrody i bezpieczeństwa reaktorów Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 28 października 2009(dts) 22 maja 2012(dts)
Peter Altmaier Minister środowiska, ochrony przyrody i bezpieczeństwa reaktorów Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 22 maja 2012(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Annette Schavan Minister oświaty i badań naukowych Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 28 października 2009(dts) 14 lutego 2013(dts)
Johanna Wanka Minister oświaty i badań naukowych Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 14 lutego 2013(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Dirk Niebel Minister ds. współpracy gospodarczej i rozwoju Wolna Partia Demokratyczna 28 października 2009(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Ronald Pofalla Minister do specjalnych poruczeń Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna 28 października 2009(dts) 17 grudnia 2013(dts)
Szef Urzędu Kanclerza Federalnego

Przypisy

  1. Neues Kabinett: Merkel setzt auf Routiniers und Debütanten. Spiegel Online, 23 października 2009. [dostęp 2011-05-30]. (niem.).
  2. Germany’s Merkel begins new term. BBC News, 28 października 2009. [dostęp 2011-05-30]. (ang.).
  3. Bundesregierung | Philipp Rösler neuer Vizekanzler [online], archive.ph, 21 lipca 2012 [dostęp 2025-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-21].
  4. Jungs Erklärung: "Ich übernehme die politische Verantwortung", „Der Spiegel”, 27 listopada 2009, ISSN 2195-1349 [dostęp 2025-04-17] (niem.).
  5. Bundesregierung | Rösler neuer Wirtschaftsminister, Bahr übernimmt Ge… [online], archive.ph, 21 lipca 2012 [dostęp 2025-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-21].