Drugi rząd Silvia Berlusconiego

Silvio Berlusconi

Drugi rząd Silvia Berlusconiego – rząd Republiki Włoskiej funkcjonujący od 11 czerwca 2001 do 23 kwietnia 2005. Był najdłużej urzędującym gabinetem od 1861.

Rząd ten powstał po zwycięstwie centroprawicowego bloku Dom Wolności w wyborach parlamentarnych do Izby Deputowanych i Senatu XIV kadencji.

W skład rządu (poza premierem) wszedł 1 wicepremier, 14 ministrów resortowych i 9 ministrów bez teki. Teki objęli przedstawiciele Forza Italia (FI), Sojuszu Narodowego (AN), Ligi Północnej (LN), a także Centrum Chrześcijańsko-Demokratycznego (CCD) i Zjednoczonych Chrześcijańskich Demokratów (CDU), które rok później połączyły się w Unię Chrześcijańskich Demokratów i Centrum (UDC). W trakcie urzędowania dokonano kilku zmian w składzie Rady Ministrów.

Sekretarzem rządu został Gianni Letta, powołano także około 55 wiceministrów i podsekretarzy stanu.

Rząd ten zakończył swoją działalność po kryzysie w koalicji wywołanym przez chadeków, co doprowadziło do dymisji premiera. Wkrótce jednak doszło do podpisania nowego porozumienia pomiędzy dotychczasowymi partnerami i po dokonaniu zmian w składzie gabinetu Silvio Berlusconi ponownie stanął na czele Rady Ministrów.

Skład rządu

funkcja minister partia okres urzędowania
od do
premier Silvio Berlusconi FI 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
wicepremier Gianfranco Fini AN 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
wicepremier Marco Follini UDC 3 grudnia 2004 18 kwietnia 2005
minister spraw zagranicznych Renato Ruggiero bezpartyjny 11 czerwca 2001 6 stycznia 2002
Franco Frattini[1] FI 14 listopada 2002 18 listopada 2004
Gianfranco Fini AN 18 listopada 2004 23 kwietnia 2005
minister spraw wewnętrznych Claudio Scajola FI 11 czerwca 2001 3 lipca 2002
Giuseppe Pisanu FI 3 lipca 2002 23 kwietnia 2005
minister gospodarki i finansów Giulio Tremonti FI 11 czerwca 2001 3 lipca 2004
Domenico Siniscalco[2] bezpartyjny 16 lipca 2004 23 kwietnia 2005
minister obrony Antonio Martino FI 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister sprawiedliwości Roberto Castelli LN 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister ds. działalności produkcyjnej Antonio Marzano FI 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister polityki rolnej i leśnej Gianni Alemanno AN 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister edukacji, nauki i szkolnictwa wyższego Letizia Moratti FI 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister zdrowia Girolamo Sirchia FI 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister pracy i opieki społecznej Roberto Maroni LN 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister infrastruktury i transportu Pietro Lunardi FI 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister środowiska Altero Matteoli AN 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister kultury Giuliano Urbani FI 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister łączności Maurizio Gasparri AN 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister ds. europejskich Rocco Buttiglione UDC 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister ds. reform i decentralizacji Umberto Bossi LN 11 czerwca 2001 20 lipca 2004
Roberto Calderoli LN 20 lipca 2004 23 kwietnia 2005
minister ds. kontaktów z parlamentem Carlo Giovanardi UDC 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister ds. administracji publicznej Franco Frattini FI 11 czerwca 2001 14 listopada 2002
Luigi Mazzella bezpartyjny 14 listopada 2002 2 grudnia 2004
Mario Baccini UDC 2 grudnia 2004 23 kwietnia 2005
minister ds. innowacji Lucio Stanca FI 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister ds. regionalnych Enrico La Loggia FI 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister ds. aktywowania programu rządowego Giuseppe Pisanu FI 11 czerwca 2001 3 lipca 2002
Claudio Scajola[3] FI 28 sierpnia 2003 23 kwietnia 2005
minister ds. równouprawnienia Stefania Prestigiacomo FI 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005
minister ds. Włochów poza granicami kraju Mirko Tremaglia AN 11 czerwca 2001 23 kwietnia 2005

Przypisy

  1. ↑ Do czasu powołania Franca Frattiniego pełniącym obowiązki ministra spraw zagranicznych był premier Silvio Berlusconi.
  2. ↑ Do czasu powołania Domenica Siniscalco pełniącym obowiązki ministra gospodarki i finansów był premier Silvio Berlusconi.
  3. ↑ W międzyczasie stanowisko nie było obsadzone.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.