Pierwszy rząd Massima D’Alemy

Massimo D’Alema

Pierwszy rząd Massima D’Alemy – rząd Republiki Włoskiej funkcjonujący od 21 października 1998 do 22 grudnia 1999.

Gabinet został ukonstytuowany po kryzysie parlamentarnym w wielopartyjnej koalicji ugrupowań lewicowych i centrowych, który doprowadził do wycofania swojego poparcia przez jedną z partii i związanej z tym dymisji premiera Romano Prodiego. Na czele rządu stanął postkomunista i lider Demokratów Lewicy, Massimo D’Alema, a sformowana przez niego Rada Ministrów uzyskała wotum zaufania w Izbie Deputowanych i Senacie XIII kadencji.

W skład rządu (poza premierem) wszedł jeden wicepremier, 18 ministrów resortowych i 7 ministrów bez teki.

Najwięcej ministrów rekomendowały takie partie, jak Demokraci Lewicy (DS), Włoska Partia Ludowa (PPI) i Unia Demokratyczna na rzecz Republiki (UDR). Swoich przedstawicieli do rządu wprowadziły też Partia Komunistów Włoskich (PdCI), Federacja Zielonych (Verdi), Włoscy Demokratyczni Socjaliści (SDI) i Odnowienie Włoskie (RI), a także stronnicy poprzedniego premiera (zorganizowani w ramach partii Demokraci).

Rząd ten funkcjonował przez ponad rok. 18 grudnia 1999 Massimo D’Alema podał się do dymisji, cztery dni później dokonał renegocjacji porozumień koalicyjnych, konstruując w efekcie swój drugi gabinet.

Skład rządu

funkcja minister partia okres urzędowania
od do
premier Massimo D’Alema DS 21 października 1998 22 grudnia 1999
wicepremier Sergio Mattarella PPI 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister spraw zagranicznych Lamberto Dini RI 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister spraw wewnętrznych Rosa Russo Iervolino PPI 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister sprawiedliwości Oliviero Diliberto PdCI 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister skarbu, budżetu i planowania gospodarczego Carlo Azeglio Ciampi bezpartyjny 21 października 1998 13 maja 1999
Giuliano Amato bezpartyjny 13 maja 1999 22 grudnia 1999
minister finansów Vincenzo Visco DS 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister obrony Carlo Scognamiglio UDR 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister edukacji Luigi Berlinguer DS 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister robót publicznych Enrico Luigi Micheli PPI 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister polityki rolnej i leśnej[1] Paolo De Castro Dem. 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister transportu Tiziano Treu RI 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister łączności Salvatore Cardinale UDR 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister przemysłu, handlu i turystyki Pier Luigi Bersani DS 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister pracy i ochrony socjalnej Antonio Bassolino DS 21 października 1998 21 czerwca 1999
Cesare Salvi DS 21 czerwca 1999 22 grudnia 1999
minister handlu zagranicznego Piero Fassino DS 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister zdrowia Rosy Bindi PPI 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister kultury Giovanna Melandri DS 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister środowiska Edo Ronchi Verdi 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister szkolnictwa wyższego, nauki i technologii Ortensio Zecchino PPI 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister ds. stosunków regionalnych Katia Bellillo PdCI 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister ds. administracji publicznej Angelo Piazza SDI 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister ds. równouprawnienia Laura Balbo Verdi 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister ds. polityki wspólnotowej Enrico Letta PPI 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister ds. kontaktów z parlamentem Gian Guido Folloni UDR 21 października 1998 22 grudnia 1999
minister ds. reform instytucjonalnych Giuliano Amato bezpartyjny 21 października 1998 13 maja 1999
Antonio Maccanico Dem. 21 czerwca 1999 22 grudnia 1999
minister ds. solidarności społecznej Livia Turco DS 21 października 1998 22 grudnia 1999

Przypisy

  1. ↑ Do 14 września 1999 minister polityki rolnej.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.