Dymitr (Wołogodski)

Dymitr

Dmitrij Wołogodski
Arcybiskup minusiński
Kraj działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	5 listopada 1865 Rożdiestwienskoje
Data i miejsce śmierci	23 października 1937 Minusińsk
Biskup minusiński
Okres sprawowania	1923-1937
Wyznanie	prawosławie
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	1914
Diakonat	do 1887
Prezbiterat	1887
Chirotonia biskupia	19 maja 1923

Dymitr, imię świeckie Dmitrij Matwiejewicz Wołogodski (ur. 24 października^?/5 listopada 1865 w Rożdiestwienskim w guberni jenisiejskiej, zm. 23 października 1937 w Minusińsku) – rosyjski biskup prawosławny.

W 1887 został wyświęcony na kapłana^[1] po ukończeniu seminarium duchownego w Tomsku i zawarciu małżeństwa^[2]. W 1891 jego żona zmarła, stracił również syna^[2]. Dziewięć lat później ukończył Petersburską Akademię Duchowną i został skierowany do służby duszpasterskiej w cerkwi Zwiastowania w Krasnojarsku. Rok później został proboszczem parafii przy soborze Narodzenia Matki Bożej w Krasnojarsku. Od 1909 był również nadzorcą szkoły duchownej w Krasnojarsku. W 1914 złożył wieczyste śluby mnisze, natychmiast został podniesiony do godności archimandryty i objął stanowisko nadzorcy szkoły duchownej w Permie^[1]. Opuścił Perm podczas rosyjskiej wojny domowej razem z wycofującymi się Białymi^[2]. Dotarł do Minusińska, gdzie został kapelanem żeńskiego monasteru Opieki Matki Bożej^[2].

19 maja 1923 został wyświęcony na biskupa minusińskiego, wikariusza eparchii jenisiejskiej. Odmawiał przyłączenie się do ruchu odnowicielskiego^[1]. Jego chirotonia odbyła się na prośbę miejscowych wiernych. Archimandryta Dymitr w tajemnicy udał się do Moskwy, jednak patriarcha moskiewski i całej Rusi Tichon przebywał w areszcie domowym i nie mógł wyświęcić go na biskupa. W związku z tym za jego zgodą Dymitr udał się do Archangielska i tam przyjął święcenia z rąk dwóch hierarchów przebywających na zsyłce - arcybiskupa wieriejskiego Hilariona oraz biskupa ładoskiego Innocentego^[2]. Następnie biskup Dymitr udał się do Minusińska, gdzie zgromadził wokół siebie ok. 50 wspólnot odrzucających odnowicielstwo. Przyjmował również do Cerkwi duchownych, którzy wcześniej należeli do tego ruchu^[2].

W 1930 władze skonfiskowały całe mienie biskupa Dymitra pod pretekstem nieopłacenia przez niego zaległego zawyżonego podatku. W 1933 został on aresztowany i oskarżony o zorganizowanie kontrrewolucyjnej powstańczej organizacji cerkiewno-monarchistycznej, a następnie skazany na pięcioletnią zsyłkę do wsi Nowoiljinka w Kraju Narymskim. Z powodu choroby został po roku zwolniony i wrócił do Minusińska. Nie mógł jednak legalnie służyć, odprawiał jedynie tajne nabożeństwa w domach wiernych. W 1936 otrzymał godność arcybiskupa. W roku następnym został ponownie aresztowany, zmarł w więzieniu^[2].