Dywizja Stefana Czarnieckiego
Dowódca dywizji Stefan Czarniecki | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna północna (1655–1660) Wojna polsko-rosyjska (1654–1667) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |

Dywizja Stefana Czarnieckiego – jednostka organizacyjna wojsk koronnych okresu połowy XVII wieku, doby II wojny północnej (1655–1660) i wojny polsko-rosyjskiej (1654–1667).
Stanowiła główną siłę wyprawy w Sandomierskie na początku 1656. Zaskoczona przez wojska króla Szwecji Karola X Gustawa, straciła około 150 żołnierzy. Bez większych problemów dotarła pod Lwów w liczbie około 6 tysięcy ludzi.
Skład na początku 1656
- pułk Jego Królewskiej Mości
- pułk hetmański pod dowództwem Sebastiana Machowskiego
- potem też: pułk Stanisława Witowskiego
Działania zbrojne
- 1655/1656: wyprawa w Sandomierskie
- początek 1656: wyprawa do Lwowa
- 15 marca 1656: bitwa pod Jarosławiem
- 25 sierpnia 1656: bitwa pod Łowiczem
- lipiec-grudzień 1658: oblężenie Torunia
- 23–25 grudnia 1658: oblężenie Koldyngi
- sierpień-październik 1660: oblężenie Mohylewa
- 8 października 1660: bitwa nad Basią
