Dywizja Nadnarwiańska

Dywizja Nadnarwiańska^[1] – jedna z formacji zbrojnych okresu powstania kościuszkowskiego.

Dywizja sformowana została w kwietniu 1794 do osłony linii Narwi. Złożona była niemal wyłącznie z milicji wspieranej przez pospolite ruszenie. Przez pół roku skutecznie osłaniała powierzone jej rubieże. Okrążona, częściowo dostała się do niewoli, pozostali żołnierze rozeszli się do domów.

Dywizja nie miała standardowej organizacji. W każdym okresie składała się jednak z trzech rodzajów wojsk: piechoty i strzelców, kawalerii oraz artylerii. Podział wewnętrzny ograniczał się jedynie do tzw. komed. Występował natomiast podział ugrupowana dywizji:

• marszowy: awangarda, korpus (siły główne) i ariergarda;
• bojowy: pierwsza i druga linia piechoty, prawe i lewe skrzydło (przeważnie jazda), i korpus rezerwowy

Dowódcy dywizji^[2]

• gen. lejtn. Józef Orłowski
• gen. mjr Jan August Cichocki (21 VI – 11 VIII 1794)
• gen. lejtn. Jakub Jasiński
• gen. mjr Stanisław Wojczyński (od 13 IX 1794)
• gen. lejtn. Jerzy Grabowski (od 3 X 1794)

• dywizje polskie

• Krzysztof Bauer: Wojsko koronne powstania kościuszkowskiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1981. ISBN 83-11-06605-1.*Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. Poznań: "Kurpisz", 2003. ISBN 83-88841-52-1. Brak numerów stron w książce
• Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2. Brak numerów stron w książce
• Tadeusz Rawski, Andrzej Ajnenkiel: Powstanie kościuszkowskie 1794 : dzieje militarne. T. 1. Warszawa: Egros : Wojskowy Instytut Historyczny, 1994. ISBN 83-86268-11-5. Brak numerów stron w książce
• Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978. Brak numerów stron w książce
• Bolesław Twardowski: Wojsko Polskie Kościuszki w roku 1794. Poznań: Księgarnia Katolicka, 1894. Brak numerów stron w książce

|