Octan eslikarbazepiny
|
|
| Nazewnictwo |
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
octan (S)-5-carbamoilo-10,11-dihydro-5H-dibenzo[b,f]azepin-10-ylu |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C17H16N2O3 |
| Masa molowa |
296,32 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
236395-14-5 |
| PubChem |
179344 |
| DrugBank |
DB09119 |
| SMILES |
|
CC(=O)O[C@H]1CC2=CC=CC=C2N(C3=CC=CC=C13)C(=O)N |
|
| InChI |
|
InChI=1S/C17H16N2O3/c1-11(20)22-16-10-12-6-2-4-8-14(12)19(17(18)21)15-9-5-3-7-13(15)16/h2-9,16H,10H2,1H3,(H2,18,21)/t16-/m0/s1 |
| InChIKey |
QIALRBLEEWJACW-INIZCTEOSA-N |
|
| Podobne związki |
| Podobne związki |
karbamazepina, okskarbazepina |
|
| Klasyfikacja medyczna |
| ATC |
N03AF04 |
| Farmakokinetyka |
|
|
| Działanie |
przeciwdrgawkowe |
|
| Uwagi terapeutyczne |
|
|
| Drogi podawania |
doustnie |
|
Octan eslikarbazepiny – organiczny związek chemiczny, pochodna dibenzoazepiny. Stosowany jako lek o działaniu przeciwdrgawkowym[1]. Metabolizowany jest w wątrobie do eslikarbazepiny, której prolekiem jest też okskarbazepina[2].
Wykazuje podobne właściwości antynapadowe co okskarbazepina, ale różni się od niej farmakokinetyką[3].
Dopuszczony do sprzedaży w Europie w roku 2009 (preparat Zebinix)[4], a w USA w roku 2013 (Aptiom)[5].
Przypisy
N03: Leki przeciwdrgawkowe
| N03A – Leki przeciwdrgawkowe | |
|---|
