Etofenamat
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C18H18F3NO4 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
369,34 g/mol | ||||||||||||||||
| Wygląd |
żółtawa, lepka ciecz[1] | ||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||
| ATC | |||||||||||||||||
Etofenamat (łac. etofenamatum) – organiczny związek chemiczny, niesteroidowy lek o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym.
Wskazania
- stłuczenia
- skręcenia
- naciągnięcia mięśni, ścięgien i stawów
- ból pooperacyjny
- choroba zwyrodnieniowa stawów
- zapalenie mięśni
- stany zapalne tkanek miękkich
Przeciwwskazania
- nadwrażliwość na lek
- zaburzenia czynności wątroby i nerek
- astma oskrzelowa
- zmiany w obrazie krwi
Nie stosować na zmienioną zapalnie skórę.
Działania niepożądane
- zaczerwienienie skóry
- skórne reakcje alergiczne
- bóle i zawroty głowy
- zaburzenia widzenia
Preparaty
Preparaty proste zawierające etofenamat zarejestrowane w Polsce (stan na marzec 2025): Difortan, Etodal, Etoxam, Lixim, Traumon, Traumuscol[3]. W przeszłości był dostępny również w preparatach pod nazwami Etogel czy Rheumon[4].
Dawkowanie
Stosować miejscowo na bolące miejsca, zwykle 3-4 razy w ciągu doby.
Uwagi
Leku nie wolno stosować u kobiet w ciąży oraz karmiących piersią.
Przypisy
- 1 2 Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0.
- 1 2 3 Etofenamate, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-08] (ang.).
- ↑ Etofenamatum, [w:] Rejestr Produktów Lecznicznych, Ministerstwo Zdrowia [dostęp 2025-03-25], wynik wyszukiwania po nazwie powszechnie stosowanej.
- ↑ Etofenamate, [w:] Jan Kazimierz Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Leki współczesnej terapii, wyd. 9, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1990, s. 244, ISBN 83-200-0943-X.
Bibliografia
- Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
