Ettore Bastico

Ettore Bastico

Marszałek Włoch
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1876 Bolonia, Włochy
Data i miejsce śmierci	2 grudnia 1972 Rzym, Włochy
Przebieg służby
Lata służby	1896–1943
Siły zbrojne	Regio Esercito
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wojna włosko-abisyńska, hiszpańska wojna domowa, II wojna światowa
Odznaczenia

Ettore Bastico (ur. 9 kwietnia 1876 w Bolonii, zm. 2 grudnia 1972 w Rzymie) – włoski dowódca wojskowy, marszałek.

Urodził się w Bolonii. Brał udział w I wojnie światowej. W 1928 roku został awansowany na generała. Dowodził armią w wojnie włosko-abisyńskiej w 1936 roku oraz ochotniczymi siłami podczas hiszpańskiej wojny domowej. 19 lipca 1941 r. został gubernatorem Libii, a także dowódcą wszystkich Włoskich sił w Afryce Północnej. Miał także pewną kontrolę nad niemieckim DAK gen. Erwina Rommla – dopiero w 1942 roku Rommel zaczął dowodzić całą włoską armią. Bastico zatrzymał dla siebie jedynie wojska stacjonujące w Libii.

12 sierpnia 1942 roku został awansowany na marszałka polnego. Zwolniony z gubernatorstwa po zajęciu Libii przez aliantów, do końca wojny czekał na dalsze rozkazy. Po wojnie resztę życia poświęcił studiom historii wojskowości. Zmarł 2 grudnia 1972 roku w Rzymie w wieku 96 lat.

Odznaczony następującymi odznaczeniami^[1]:

• Krzyż Wielki Orderu Sabaudzkiego Wojskowego (1942)
• Wielki Oficer Orderu Sabaudzkiego Wojskowego (1939)
• Komandor Orderu Sabaudzkiego Wojskowego (1936)

• S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 36-37.