Femi Ogunode
![]() Femi Ogunode w 2015 roku. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
175 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Femi Ogunode (arab. فيمي أوغونودي; ur. 15 maja 1991 w Ondo[1]) – katarski lekkoatleta, sprinter. Medalista halowych mistrzostw świata i halowych mistrzostw Azji oraz finalista mistrzostw świata na stadionie, czterokrotny złoty medalista mistrzostw Azji, czterokrotny złoty medalista igrzysk azjatyckich, dwukrotny olimpijczyk (Rio de Janeiro, Tokio).
Wielokrotny złoty medalista regionalnych czempionatów i igrzysk rozgrywanych na terytorium Azji.
Jego młodszym bratem jest Tosin Ogunode, halowy rekordzista Azji w biegu na 60 metrów[2].
Przebieg kariery
Do 2009 roku reprezentował Nigerię w zawodach lekkoatletycznych[3]. W barwach Nigerii zajął 6. miejsce na mistrzostwach kraju rozgrywanych w 2008 roku, w konkurencji biegu na 400 m. Mniej więcej w tym samym czasie był najszybszym nigeryjskim sprinterem w kategorii wiekowej do lat 20, w związku z czym znalazł się w kadrze na igrzyska olimpijskie w Pekinie, jednak został z niej wykluczony[4][5].
W 2010 roku wziął udział w zachodnioazjatyckim czempionacie, podczas którego zdobył tytuły mistrzowskie w biegu na 100 i 200 m, jak również na igrzyskach azjatyckich w Kantonie zdobył złote medale w konkurencji biegu na 200 i 400 m. Rok później wywalczył złote medale między innymi na mistrzostwach Azji w Kobe i światowych wojskowych igrzyskach sportowych w Rio de Janeiro. Był też uczestnikiem światowego czempionatu w Daegu, w trakcie którego między innymi zajął 8. miejsce w finale biegu na 400 m. Startował na igrzyskach panarabskich w Dosze, w trakcie którego otrzymał medale w biegu na 100 i 200 m, zostały mu jednak później odebrane wskutek udowodnienia stosowania przez Katarczyka dopingu, w efekcie czego Ogunode został zdyskwalifikowany od 9 stycznia 2012 do 8 stycznia 2014 roku[2][3][6][7].
Po zakończeniu okresu dyskwalifikacji zawodnik wywalczył medale w konkurencji biegu na 60 m – srebrny na czempionacie Azji w Hangzhou i brązowy w czasie halowych mistrzostw świata w Sopocie. Uczestniczył w igrzyskach azjatyckich w Inczon, tam zdobył kolejne dwa złote medale zmagań tej rangi – w biegu na 100 i 200 m ustanowił swymi czasami nowe rekordy igrzysk, na pierwszym z dystansów ustanowił nowy rekord Azji. W 2015 roku został trzykrotnym mistrzem Azji, tytuły zdobył nie tylko indywidualnie w biegu na 100 i 200 m, ale też jako członek katarskiej sztafety 4 × 400 m[2][6].
W czasie igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro brał udział w konkursach biegu na 100 i 200 m. W swych biegach eliminacyjnych zajął odpowiednio 5. miejsce z czasem 10,28 (37. miejsce wśród wszystkich sprinterów) oraz 4. miejsce z czasem 20,36 (23. miejsce wśród wszystkich zgłoszonych do tej konkurencji sprinterów), w obu przypadkach odpadając z dalszej rywalizacji[8].
Na mistrzostwach Azji w Bhubaneswarze otrzymał kolejne dwa medale, srebrny w biegu na 100 m oraz brązowy w biegu na dystansie dwukrotnie dłuższym. Dwa lata później też startował na azjatyckim czempionacie, w swym biegu eliminacyjnym i półfinałowym uzyskał najlepsze czasy w kolejce, jednak w finale nie startował, gdyż mierzył się z kontuzją[6][9].
W ramach rozgrywanych w Tokio igrzysk olimpijskich też startował w konkurencjach biegu na 100 i 200 m, tym razem oba występy zakończył w fazie półfinałowej. W swej grupie zajął odpowiednio 8. miejsce z czasem 10,17 (20. miejsce wśród wszystkich półfinalistów) oraz 5. miejsce z czasem 20,34 (15. miejsce w gronie wszystkich półfinalistów)[10].
W 2022 roku brał udział w mistrzostwach świata rozgrywanych zarówno w hali (wystąpił w konkurencji biegu na 60 m), jak i na stadionie (startował w biegu na 100 m), w obu występach nie osiągnął większych sukcesów. Rok później został halowym wicemistrzem Azji w konkurencji biegu sztafet 4 × 400 m[6].
Osiągnięcia
| Rok | Zawody | Miasto | Miejsce | Konkurencja | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|
| 2010 | Mistrzostwa Azji Zachodniej | bieg na 100 m | 10,25 | ||
| bieg na 200 m | 20,92 | ||||
| Igrzyska azjatyckie | bieg na 200 m | 20,43 | |||
| bieg na 400 m | 45,12 | ||||
| 2011 | Mistrzostwa Azji | bieg na 200 m | 20,41 | ||
| Światowe wojskowe igrzyska sportowe | bieg na 100 m | 10,07 | |||
| bieg na 200 m | 20,46 | ||||
| Mistrzostwa świata | 3. SF | bieg na 200 m | 20,58 | ||
| 8. | bieg na 400 m | 45,55 | |||
| Mistrzostwa panarabskie | bieg na 200 m | 20,59 | |||
| Igrzyska panarabskie | bieg na 100 m | 10,37 | |||
| bieg na 200 m | 21,01 | ||||
| 2014 | Halowe mistrzostwa Azji | bieg na 60 m | 6,62 | ||
| Halowe mistrzostwa świata | bieg na 60 m | 6,52 | |||
| Puchar interkontynentalny | bieg na 100 m | 10,04 | |||
| bieg na 200 m | 20,17 | ||||
| Igrzyska azjatyckie | bieg na 100 m | 9,93 | |||
| bieg na 200 m | 20,14 | ||||
| 2015 | Mistrzostwa panarabskie | bieg na 100 m | 10,04 | ||
| bieg na 200 m | 20,52 | ||||
| Mistrzostwa Azji | bieg na 100 m | 9,91 | |||
| bieg na 200 m | 20,32 | ||||
| sztafeta 4 × 400 m | 3:02,50 | ||||
| Mistrzostwa świata | 3. SF | bieg na 100 m | 9,99 | ||
| 7. | bieg na 200 m | 20,27 | |||
| 2016 | Igrzyska olimpijskie | 5. H | bieg na 100 m | 10,28 | |
| 4. H | bieg na 200 m | 20,36 | |||
| 2017 | Igrzyska solidarności islamskiej | 7. | bieg na 100 m | 11,46 | |
| Mistrzostwa Azji | bieg na 100 m | 10,26 | |||
| bieg na 200 m | 20,79 | ||||
| 2019 | Mistrzostwa Azji | DNF[a] | bieg na 200 m | N/A | |
| 2021 | Mistrzostwa panarabskie | bieg na 100 m | 10,19 | ||
| bieg na 200 m | 20,60 | ||||
| Igrzyska olimpijskie | 8. SF | bieg na 100 m | 10,17 | ||
| 5. SF | bieg na 200 m | 20,34 | |||
| 2022 | Halowe mistrzostwa świata | 3. SF | bieg na 60 m | 6,60 | |
| Mistrzostwa świata | 7. H | bieg na 100 m | 10,52 | ||
| 2023 | Halowe mistrzostwa Azji | 4. | bieg na 60 m | 6,67 | |
| sztafeta 4 × 400 m | 3:09,26 | ||||
| Mistrzostwa Azji Zachodniej | bieg na 100 m | 10,13 | |||
| bieg na 200 m | 20,70 | ||||
| Mistrzostwa panarabskie | bieg na 100 m | 10,19 | |||
| bieg na 200 m | 20,52 | ||||
| Mistrzostwa Azji | 4. | bieg na 100 m | 10,25 | ||
| 8. SF[b] | bieg na 200 m | 29,03 | |||
| Igrzyska azjatyckie | 5. SF | bieg na 100 m | 10,40 | ||
| 4. | bieg na 200 m | 20,75 | |||
| 2024 | Halowe mistrzostwa Azji | 5. H | bieg na 60 m | 6,92 | |
| Źródło: [2][6] | |||||
Ma na koncie halowy tytuł mistrza kraju wywalczony w 2023 roku, w konkurencji biegu na 60 metrów[6].
Rekordy życiowe
(stan na 15 maja 2024)
- bieg na 100 m – 9,91 (4 czerwca 2015, Wuhan,
; 22 kwietnia 2016, Gainesville, =
) - bieg na 200 m – 19,97 (11 września 2015, Gainesville)

- bieg na 400 m – 45,12 (22 listopada 2010, Kanton)
- sztafeta 4 × 100 m – 38,24 (2 kwietnia 2016, Gainesville)
- sztafeta 4 × 400 m – 3:02,50 (7 czerwca 2015, Wuhan)
- Halowe
- bieg na 60 m – 6,51 (25 stycznia 2014, Flagstaff) =

- bieg na 200 m – 21,36 (4 lutego 2010, Linz)

- bieg na 400 m – 47,15 (13 lutego 2010, Lipsk)
- sztafeta 4 × 400 m – 3:09,26 (12 lutego 2023, Astana)
Źródło: [6]
Uwagi
Przypisy
- 1 2 Femi Ogunode. olympedia.org. [dostęp 2024-05-15]. (ang.).
- 1 2 3 4 Femi Ogunode. athleticspodium.com. [dostęp 2024-05-15]. (ang.).
- 1 2 Remi Sulola: Best Asian athlete: Nigeria’s negligence drove me to Qatar. thecable.ng, 2016-05-16. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-17)]. (ang.).
- ↑ Tunde Eludini: Meet Asia’s fastest man who is a Nigerian. premiumtimesng.com, 2015-06-08. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-27)]. (ang.).
- ↑ Tunde Eludini: INTERVIEW: Why I dumped Nigeria for Qatar – Asia’s fastest man, Ogunode. premiumtimesng.com, 2015-11-27. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-08)]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 Femi OGUNODE | Profile. worldathletics.org. [dostęp 2024-05-15]. (ang.).
- ↑ IAAF News – Newsletter – Edition 132. iaaf.org, 2012-04-29. s. 2. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-23)]. (ang.).
- ↑ Arthur Almeida: Rio 2016 – Official results book – Athletics. smsprio2016-a.akamaihd.net, 2016-08-22. s. 7, 10, 18, 21. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)]. (ang.).
- ↑ Fawad Hussain: El Seify, Ogunode storm into finals. thepeninsulaqatar.com, 2019-04-24. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-23)]. (ang.).
- ↑ S. Tena, Á. Revilla, R. Polanco: Tokyo 2020 Olympics, Results Book. olympics.com, 2021-08-08. s. 19, 20, 33, 34. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-08)]. (ang.).
