Europejska Formuła 2 Sezon 1970

Sezon 1970 Mistrzostw Europejskiej Formuły 2
ilustracja
Inauguracja

30 marca

Zakończenie

10 października

Liczba wyścigów

8

Mistrzowie
Kierowcy

Clay Regazzoni

Zespoły

Tecno Racing

Poprzedni sezon • Następny sezon

Europejska Formuła 2 Sezon 1970 – czwarty sezon Europejskiej Formuły 2. Rozpoczął się 30 marca na torze Thruxton Circuit w Wielkiej Brytanii, a zakończył 10 października na niemieckim torze Hockenheimring. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Szwajcar Clay Regazzoni. Wśród zespołów najlepsza okazała się włoska ekipa Tecno Racing, a wśród konstruktorów francuski March.

Kalendarz wyścigów

Wyścigi 2, 5, 6 i 7 były złożone z dwóch eliminacji, które składały się na końcowy rezultat.
Wyścigi 1 i 4 były złożone z dwóch półfinałów, na bazie których kierowcy startowali w finale. Tylko wyniki z finału były zaliczane do klasyfikacji.

Runda Tor Data Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły) Zwycięzca (konstruktorzy)
1 Wielka Brytania Thruxton Circuit 30 marca Wielka Brytania Jackie Stewart Austria Jochen Rindt Austria Jochen Rindt Austria Jochen Rindt Racing Wielka Brytania Lotus
2 Hockenheimring 12 kwietnia Austria Jochen Rindt Austria Dieter Quester Szwajcaria Clay Regazzoni Włochy Tecno Racing Włochy Tecno
3 Montjuïc circuit 26 kwietnia Francja Henri Pescarolo Wielka Brytania Derek Bell Wielka Brytania Derek Bell Wielka Brytania Wheatcroft Racing Wielka Brytania Brabham
4 Wielka Brytania Crystal Palace Circuit 25 maja Wielka Brytania Jackie Stewart Wielka Brytania Jackie Stewart Wielka Brytania Jackie Stewart Wielka Brytania John Coombs Wielka Brytania Brabham
5 Włochy Autodromo di Pergusa 22 sierpnia Belgia Jacky Ickx Szwajcaria Clay Regazzoni Szwajcaria Clay Regazzoni Włochy Tecno Racing Włochy Tecno
6 Austria Tulln-Langenlebarn 13 września Szwajcaria Clay Regazzoni Francja François Cevert Belgia Jacky Ickx BMW BMW
7 Włochy Autodromo Enzo e Dino Ferrari 27 września Szwajcaria Clay Regazzoni Belgia Jacky Ickx Szwajcaria Clay Regazzoni Włochy Tecno Racing Włochy Tecno
8 Hockenheimring 10 października Szwecja Ronnie Peterson Austria Dieter Quester Austria Dieter Quester BMW BMW

Klasyfikacja kierowców

Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Do klasyfikacji zaliczano 6 najlepszych wyników

P. Kierowca Zespół Podwozie Silnik THR
Wielka Brytania		 HOC
 ESP
 CRY
Wielka Brytania		 PER
Włochy		 AUT
Austria		 IMO
Włochy		 HOC
 Punkty
1 Szwajcaria Clay Regazzoni Tecno Racing Tecno Ford 8 1 8 2 1 NU 1 2 44
2 Wielka Brytania Derek Bell Wheatcroft Racing Brabham Ford 3 3 1 (8) 7 4 3 (6) 35 (38)
3 Brazylia Emerson Fittipaldi Team Bardahl Lotus Ford NW 6 3 3 5 WD 2 4 25
4 Austria Dieter Quester BMW BMW BMW 7 NU 5 NU NU NU 1 14
5 Szwecja Ronnie Peterson Guthrie Racing March Ford WD NU NU NZ 5 4 3 14
6 Francja François Cevert Tecno Racing Tecno Ford WD 11 NU NU NU 3 NU NU 9
7 Japonia Tetsu Ikuzawa Ikuzawa Racing Lotus Ford 12 2 9 7 7 NU 9
8 Wielka Brytania Robin Widdows Walker Racing Brabham Ford 4 12 4 NU 9
9 Wielka Brytania Peter Westbury FIRST Brabham Ford NU NU 9 NU 4 12 NU NU 7
10 Francja Henri Pescarolo Bob Gerard Racing Brabham Ford 2 6 6
11 Wielka Brytania Alistair Walker Walker Racing Brabham Ford 5 7 8 NU NU 5
12 Australia Tim Schenken Sports Motor International Brabham Ford 14 NU NU NZ NU 9 WD 4
13 Hubert Hahne BMW BMW BMW NZ 4 NZ NU WD 3
14 Włochy Vittorio Brambilla Scuderia Picchio Rossa Brabham Ford NZ WD 10 NZ 3
North Italian Racing NU 6
Scuderia Ala d'Oro NU 8
15 Argentyna Carlos Reutemann Automóvil Club Argentino Brabham Ford WD 8 6 NU NU NU NU 5 3
16 Stany Zjednoczone Mike Goth prywatny Brabham Ford 6 2
Paul Watson Racing NU
17 Francja Jean-Pierre Jabouille Pygmée Pygmée Ford NZ WD 11 8 NZ NW 2
18 Wielka Brytania Peter Gaydon Bob Gerard Racing Brabham Ford NU 7 WD 1
19 Irlandia Tommy Reid Irish Racing Brabham Ford 9 WD 1
Kierowcy niedopuszczeni do zdobywania punktów
– Wielka Brytania Jackie Stewart John Coombs Brabham Ford 2 1 –
– Belgia Jacky Ickx BMW BMW BMW 6 WD 3 1 NU –
– Austria Jochen Rindt Jochen Rindt Racing Lotus Ford 1 NU NU WD –
– Szwajcaria Jo Siffert BMW BMW BMW NU 2 11 NU –
– Australia Jack Brabham John Coombs Brabham Ford 2 –
– Włochy Andrea de Adamich Scuderia Jolly Club Brabham Ford WD 4 –
– Rolf Stommelen Eifelland March Ford NU 5 12 6 NU 5 –
– Wielka Brytania Graham Hill Jochen Rindt Racing Lotus Ford 5 WD –
P. Kierowca Zespół Podwozie Silnik THR
Wielka Brytania		 HOC
 ESP
 CRY
Wielka Brytania		 PER
Włochy		 AUT
Austria		 IMO
Włochy		 HOC
 Punkty

Uwagi:

  • pogrubienie – pole position
  • kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów

P Konstruktor Punkty
1 Włochy Tecno Racing 53
2 Wielka Brytania Wheatcroft Racing 35
3 Brazylia Team Bardahl 25
4 BMW 17
5 Wielka Brytania Guthrie Racing 14
6 Wielka Brytania Walker Racing 14
7 Japonia Ikuzawa Racing 9
8 Włochy FIRST Racing 7
9 Wielka Brytania Bob Gerard Racing 7
10 Sports Motor International 4
11 Włochy North Italian Racing 3
12 Argentyna Automóvil Club Argentino 3
13 Stany Zjednoczone Mike Goth 2
14 Francja Pygmée 2
15 Irlandia Irish Racing 1

Klasyfikacja konstruktorów

P Konstruktor Punkty
1 Wielka Brytania Brabham 76
2 Włochy Tecno 53
3 Wielka Brytania Lotus 34
4 BMW 17
5 Francja March 14
6 Francja Pygmée 2

Klasyfikacja dostawców silników

P Dostawca Punkty
1 Stany Zjednoczone Ford 179
2 BMW 17

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.