Fort Tegart

Fort Tegart

Fort Tegart w Latrun
Państwo	Palestyna /  Izrael
Typ budynku	Fort
Położenie na mapie Izraela Fort Tegart
33°06′55″N 35°33′22″E/33,115278 35,556111

Fort Tegart – budowla obronna wzniesiona dla brytyjskiej policji w Mandacie Palestyny.

Forty Tegart

Nazwa fortów pochodzi od nazwiska brytyjskiego oficera policji i inżyniera sir Charlesa Tegarta, który je zaprojektował na podstawie doświadczeń rebelii w Indiach w 1902. W 1936 w Mandacie Palestyny wybuchła rewolta arabska. Rok później brytyjskie władze mandatowe wezwały Tegarta do przyjazdu do Palestyny w celu koordynacji działań przeciwko nieregularnym siłom arabskim, które otrzymywały pomoc z terytorium współczesnego Libanu i Syrii. Po zapoznaniu się z sytuacją, Tegart w 1938 zaproponował budowę sieci fortów strzegących północnej granicy Mandatu Palestyny z francuskim Mandatem Syrii i Libanu. Pomimo zakończenia się w 1939 arabskiego powstania, budowa fortów była kontynuowana. Ich budowę nie koncentrowano już tylko na północnej granicy, ale rozlokowano je także przy najważniejszych strategicznie skrzyżowań wewnątrz Palestyny. W latach 1940–1943 wybudowano 55 fortów Tegart. Forty były budowane w pięciu różnych modelach, uzależnionych od przeznaczenia i wielkości stacjonującego w nich garnizonu policji. Budową fortów zajmowała się firma Solel Boneh, której prywatnym właścicielem był w owym czasie David HaCohen. W 1943 wstrzymano budowę kolejnych fortów (miało ich być 77)^[1].

Część z fortów przetrwała do czasów współczesnych. Niektóre z nich służą jako posterunki policji, inne są wykorzystywane jako areszty lub więzienia^[2]. Jeden z nich służy jako więzienie dla niebezpiecznych więźniów Camp 1391^[3].

Większość fortów Tegart powstała w jednolitym stylu architektonicznym. Był to obronny fort wzniesiony na planie czworoboku (kwadratu lub prostokąta) z dwupiętrową fasadą w kolorze jasnobrązowym - kolor sprawiał, że stawały się one integralną częścią krajobrazu. W dwóch przeciwległych narożnikach znajdowały się wieże obserwacyjne ze szczelinami strzelniczymi. Wewnątrz fortu znajdował się obszerny dziedziniec, chroniony ze wszystkich stron przed ostrzałem. Budowla mieściła w sobie koszary, pomieszczenia do przesłuchań, areszt i pomieszczenia użytkowe. Dostępne były także garaże dla pojazdów wojskowych. Wiele fortów posiadało zbiorniki na wodę, umieszczane najczęściej na dachach, a rzadziej w podziemiach.