Fort pancerny główny 49a „Dłubnia”

Twierdza Kraków
Fort pancerny główny 49a Dłubnia
	nr rej. A-94 z 11 maja 2007
	; Koszary szyjowe fortu
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	ul. Petofiego 31
Typ budynku	obiekt wojskowy
Inwestor	Armia Austro-Węgier
Rozpoczęcie budowy	1892
Ukończenie budowy	1896
Pierwszy właściciel	Armia Austro-Węgier
	Położenie na mapie Krakowa Twierdza Kraków; Fort pancerny główny 49a Dłubnia
	Położenie na mapie Polski Twierdza Kraków; Fort pancerny główny 49a Dłubnia
	Położenie na mapie województwa małopolskiego Twierdza Kraków; Fort pancerny główny 49a Dłubnia
	50°05′54″N 20°02′27″E/50,098333 20,040833

Fort pancerny główny 49a Dłubnia – zabytkowy fort Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1892–1896. Jego zadaniem była ochrona doliny Dłubni, pomagały mu forty: 49 Krzesławice i 48a Mistrzejowice. Umocnieniami Fortu były Fort 49 ¼ Grębałów i Fort 49 Krzesławice.

Fort nie brał udziału w walkach podczas I wojny światowej. W okresie międzywojennym pozostawał w gestii wojska. Podczas II wojny światowej wieże pancerne wysadzono w powietrze. Po II wojnie światowej, do 1990 roku, fort pełnił funkcje magazynowe.

Obiekt znajduje się przy ul. S. Petőfiego w Krakowie.

Zespół dzieł obronnych

W otoczeniu fortu znajdowały się:

Nie zachował się żaden z tych obiektów.

Cytadela i bastiony rdzenia	Cytadela Twierdzy – Wawel № I „Zwierzyniec” № I½ „Na Piasku” № II „Nowowiejski” № III „Kleparz” № IVa „Luneta Warszawska” № IVb № V „Lubicz”
Forty piechoty i szańce rdzenia	№ 4 „Błonia” № 8 „Łobzów” № 10 „Prądnik Biały” FS-11 FS-14 FS-14 1/2 FS-16
Forty wewnętrznego pierścienia	№ 2 „Kościuszko” zespół szańca 3 № 7 „Bronowice” № 9 „Krowodrza” № 15 „Pszorna” № 17 „Luneta Grzegórzecka”
Dzieła pomocnicze	Prochownia bastionu VI

Forty główne	№ 31 „Benedykt” № 32 „Krzemionki” № 33 „Krakus”
Baterie i szańce piechoty	Bastiony VII-X FS-22 FS-25 IS-29 1/2 FS-29
Dzieła pomocnicze	Ostróg-wartownia bramy Zakrzówek

Forty główne	№ 38 „Skała”
Forty pomocnicze	№ „Bielany” № 39 „Olszanica”
Baterie i szańce piechoty	IS-III-1 IS-III-2 IS-III-3 FB-35 FB-36
Dzieła pomocnicze	Schron amunicyjne: „Bielany” „Las Wolski” Schron - remiza - ul. Ks. Józefa Schron bojowy (tradytor ckm) - ul. Olszanicka

Forty główne	№ 41 „Bronowice Małe” № 43 „Pasternik” № 44 „Tonie”
Forty pomocnicze	№ 41a „Mydlniki” № 42 „Wróżna Góra” № 43a „Podchruście” № 44a „Pękowice”
Baterie i szańce piechoty	B-43-2 B-43-3 B-43a-2 B-43a-3 B-44-5 B-44a-4
Dzieła pomocnicze	Schron amunicyjne: „Bronowice” „Podchruście” „Tonie” „Pękowice”

Forty główne	№ 45 „Zielonki” № 47a „Węgrzce” № 47 „Łysa Góra” № 48 „Batowice”
Forty pomocnicze	№ 45a „Bibice” № 47 ½ „Sudół”
Baterie i szańce piechoty	IS-V-1 IS-V-2 IS-V-3 IS-V-4 IS-V-5 IS-V-6 IS-V-7 B(45)-1 B(45)-4 FB-V-1 B-47-1 B-47-2
Dzieła pomocnicze	Schron amunicyjne: „Marszowiec” „Łysa Góra” w Witkowicach kawerna 48 „Batowice” ostróg fortu 47

nr rej. A-94 z 11 maja 2007^[1]
Koszary szyjowe fortu
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	ul. Petofiego 31
Typ budynku	obiekt wojskowy
Inwestor	Armia Austro-Węgier
Rozpoczęcie budowy	1892
Ukończenie budowy	1896
Pierwszy właściciel	Armia Austro-Węgier
Położenie na mapie Krakowa
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa małopolskiego
50°05′54″N 20°02′27″E/50,098333 20,040833

Forty główne	№ 49 „Krzesławice” № 49a „Dłubnia” № 49 ¼ „Grębałów”
Forty pomocnicze	№ 49 1/2 a „Mogiła”
Dzieła pomocnicze	schron amunicyjny „Dłubnia” schron amunicyjny „Mogiła”

Forty główne	№ 50 „Prokocim” № 50 ½ OST „Barycz” / „Kosocice” № 51 „Rajsko” № 51 ½ OST „Swoszowice”
Forty pomocnicze	№ 50 ½ WEST „Kosocice” № 50a „Lasówka”
Baterie i szańce piechoty	IS-VII-1 IS-VII-2 IS-VII-3 IS-VII-4 Bateria FB-51c
Dzieła pomocnicze	Schrony amunicyjne: „Prokocim” „Kosocice” „Rajsko” „Swoszowice” kawerna „Kosocice”

Forty główne	№ 52 „Borek” № 52 ½ „Skotniki” N i S
Forty pomocnicze	№ 52a „Łapianka” № 53a „Winnica” № 53 „Bodzów”
Dzieła pomocnicze	kawerny: fortu Winnica fortu Bodzów