Francesco Canalini
| Arcybiskup tytularny Valeria | |
![]() | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Nuncjusz Apostolski w Szwajcarii | |
| Okres sprawowania |
2004–2011 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
18 marca 1961 |
| Nominacja biskupia |
28 maja 1986 |
| Sakra biskupia |
12 lipca 1986 |
| Data konsekracji |
12 lipca 1986 | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
José Tomás Sánchez | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Francesco Canalini (ur. 23 marca 1936 w Osimo we Włoszech) – duchowny katolicki, arcybiskup, emerytowany nuncjusz apostolski w Szwajcarii i Liechtensteinie.
Życiorys
18 marca 1961 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Osimo-Cingoli. W 1966 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.
28 maja 1986 został mianowany przez Jana Pawła II pro-nuncjuszem apostolskim w Indonezji oraz arcybiskupem tytularnym Valeria. Sakry biskupiej 12 lipca 1986 r. udzielił kard. Agostino Casaroli.
Następnie reprezentował Stolicę Świętą w Ekwadorze (1991-1998) i Australii (1998-2004).
W 2004 został przeniesiony do nuncjatury w Szwajcarii, będąc jednocześnie akredytowanym w Liechtensteinie. W kwietniu 2011 przeszedł na emeryturę. Jego następcą został abp Diego Causero.
