Paolo Marella
| Kardynał biskup | ||
 | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | ||
| Archiprezbiter bazyliki św. Piotra | ||
| Okres sprawowania |
1961–1983 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
23 lutego 1918 | |
| Nominacja biskupia |
15 września 1933 | |
| Sakra biskupia |
29 października 1933 | |
| Kreacja kardynalska |
14 grudnia 1959 | |
| Kościół tytularny | ||
| Data konsekracji |
29 października 1933 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Carlo Salotti | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Paolo Marella (ur. 25 stycznia 1895 w Rzymie, zm. 15 października 1984) – włoski duchowny katolicki, kardynał, dyplomata watykański, archiprezbiter bazyliki św. Piotra.
Życiorys
Po ukończeniu Papieskiego Seminarium Rzymskiego i Uniwersytetu Królewskiego otrzymał święcenia kapłańskie 23 lutego 1918 roku w Rzymie. Po 3-letnim okresie pracy duszpasterskiej, został pracownikiem Kurii Rzymskiej, najpierw w Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, a następnie w charakterze dyplomaty. W latach 1924 – 1933 był charge d`affairs delegatury apostolskiej w Stanach Zjednoczonych. 15 września 1933 roku Pius XII mianował go arcybiskupem tytularnym Doclei. W okresie 1933 – 1948 jako delegat apostolski w Tokio niestrudzenie zabiegał o rozwój miejscowych powołań oraz o możliwość prowadzenia akcji charytatywnej przez Stolicę Apostolską w celu niesienia pomocy ofiarom wojny, zwłaszcza jeńcom wojennym. 27 października 1948 roku został delegatem apostolskim w Australii, Nowej Zelandii i Oceanii, a 15 kwietnia 1953 roku nuncjuszem we Francji. 14 grudnia 1959 roku Jan XXIII kreował go kardynałem z kościołem tytularnym Sant'Andrea delle Fratte[1]. Przed Soborem Watykańskim II został powołany do przewodniczenia Komisji przygotowawczej o biskupach i zarządzie diecezji, a następnie mającej tę samą nazwę Komisji soborowej. 14 sierpnia 1961 roku archiprezbiter bazyliki św. Piotra. W chwili ustanowienia Sekretariatu ds. Niechrześcijan Paweł VI powierzył mu kierownictwo tego urzędu. W latach 1968 – 1983 był przewodniczącym Fabryki Świętego Piotra. 8 lutego 1983 roku Jan Paweł II przyjął jego rezygnację z zajmowanych urzędów. Zmarł w Rzymie, pochowano go na rzymskim cmentarzu w Campo Verano.
Bibliografia
Przypisy
- ↑ Paolo Marella [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-09-20] (ang.).